Η δίκη της χούντας και η Ιστορία που πληγώνουμε

Στα αζήτητα του Ελληνικού Κοινοβουλίου βρέθηκαν τα πρωτότυπα πρακτικά της δίκης των πρωταιτίων του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, φέρνοντας για άλλη μια φορά στο προσκήνιο το ζήτημα της ανασύστασης της ιστορικής μνήμης μέσω της συγκέντρωσης και αξιοποίησης των αρχειακών τεκμηρίων που έχει στη διάθεσή της – χωρίς όμως να το γνωρίζει πάντα – η Βουλή.

 Οταν το 2017 ανακαλύφθηκε καταχωνιασμένο επί δεκαετίες σε έναν απομονωμένο χώρο της το σημαντικό αρχειακό υλικό με τα πρακτικά των υπουργικών συμβουλίων της χούντας και άλλα έγγραφα που χρονολογούνταν από το 1897 έως το 1977 (συνολικά βρέθηκαν 172 κούτες με 1.180 φακέλους σε συνθήκες απερίγραπτες), ξεκίνησαν με εντολή τού τότε Προέδρου της Βουλής Νίκου Βούτση συντονισμένες προσπάθειες για τη συλλογή, τη συντήρηση και την τεκμηρίωση του αρχειακού υλικού που βρίσκεται κάπου λησμονημένο. Οπως και τα πρωτότυπα πρακτικά της δίκης των πραξικοπηματιών του 1975 που βρέθηκαν πριν από λίγους μήνες σε χώρο της Βουλής δίπλα σε υπηρεσιακά έγγραφα, απορρυπαντικά, χλωρίνες και σκούπες (!), γεγονός που συμπληρώνει τη θλιβερή εικόνα της διαχρονικής απαξίωσης του αρχειακού υλικού που υπήρχε εδώ και δεκαετίες παραπεταμένο, αλλά και της ίδιας της ιστορίας της χώρας μας, η οποία σε λίγες ημέρες θα γιορτάσει τη συμπλήρωση 45 χρόνων από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας (24 Ιουλίου 1974).