Τα επαναλαμβανόμενα γεγονότα βίας και ανομίας στα ελληνικά πανεπιστήμια επαναφέρουν στο προσκήνιο μια συζήτηση που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Για την ακρίβεια, δεν αφέθηκε να ολοκληρωθεί, γιατί στη χώρα κυριαρχεί συνεχώς και επί παντός θέματος ο δημοκρατικός… εκφασισμός!
Για λόγους που προφανώς έχουν τη ρίζα τους στα κατάλοιπα της επταετούς δικτατορίας των συνταγματαρχών, οτιδήποτε αντιβαίνει σε αυτό που θεωρητικά έχει ο καθένας στο μυαλό του ως δημοκρατία αυτομάτως τίθεται υπό διωγμόν. Δεν συζητείται καν, δεν εξετάζεται, δεν αναλύεται, δεν κρίνεται. Είναι εκ προοιμίου για τον Καιάδα των ιδεών. Ενα αόρατο δικαστήριο δημοκρατίας κανοναρχεί την όλη διαδικασία. Κάθεται αναπαυτικά στους θώκους του θεωρείου και σαν άλλος ύπατος στρέφει τον αντίχειρα προς τα κάτω, υπό τους αλαλαγμούς του πλήθους, κάθε φορά που θεωρεί ότι κάτι εκφεύγει του πλαισίου που έχει καθορίσει ως «δημοκρατία».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
