Σε πολλούς δυτικούς αξιωματούχους με τους οποίους μίλησε πρόσφατα «Το Βήμα», είναι σαφές ότι η συνέχιση του πολέμου εδράζεται στη συνέχιση της παροχής στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία. Μέχρι πότε θα είναι όμως εφικτή αυτή αν οι συνέπειες ενός παρατεταμένου πολέμου γίνονται εμφανέστερες στις δυτικές κοινωνίες; Οι ίδιοι αξιωματούχοι τόνιζαν ότι ειδικά στην ΕΕ ο αντικειμενικός στόχος δεν είναι η αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, ανεξάρτητα αν οι βαριές κυρώσεις οδηγήσουν σε εσωτερική ανάφλεξη.
Επίσης, ερώτημα-κλειδί θα είναι η εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας. Πώς θα μοιάζει η χώρα μετά τον πόλεμο; Πού θα βρίσκονται τα σύνορα σε σχέση με τις 24 Φεβρουαρίου, όταν ξέσπασαν οι εχθροπραξίες; Πόσο εφικτή είναι η επιστροφή της Κριμαίας; Ποιο θα είναι το καθεστώς του Ντονμπάς, ολόκληρου ή μέρους αυτού; Μήπως διατρέχουμε τον κίνδυνο της εμφάνισης ενός μοντέλου «Νότιας Κορέας – Βόρειας Κορέας» σε ευρωπαϊκό έδαφος; Τα ερωτήματα αυτά προβάλλουν πλέον αβυσσαλέα.
