Η αποκρυπτογράφηση του άρθρου 28

Οι διεθνείς συμφωνίες που ορίζει το άρθρο 28 γίνονται «με την επικύρωσή του αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου» όπως αναφέρεται στις διατάξεις του. Οι προβλέψεις του δε, αναφέρουν οι συνταγματολόγοι, υπερισχύουν της ελληνικής σχετικής νομοθεσίας σε ό,τι αφορά βεβαίως μόνο το πεδίο της εφαρμογής του, που περιλαμβάνει στην περίπτωση αυτή την ίδρυση και λειτουργία πανεπιστημιακού ιδρύματος ή παραρτήματος χώρας στην Ελλάδα και το αντίστροφο, της Ελλάδας σε άλλες χώρες. Η επικύρωσή τους γίνεται, εξάλλου, υπό τον όρο της αμοιβαιότητας και του «σεβασμού των δημοκρατικών αρχών και της άσκησής τους σύμφωνα με τις διαδικασίες που ορίζουν οι εθνικές νομοθεσίες» των χωρών. Στα παραπάνω η Εθνική Αρχή για την Ανώτατη Εκπαίδευση (ΕΘΑΑΕ) θα πρωτοστατήσει ακριβώς στο να ορίσει «τι» θεωρείται πανεπιστήμιο για τη χώρα μας και να συντάξει τα περίφημα νέα κριτήρια για αυτό με βάση όσα ισχύουν ήδη κατ’ αντιστοιχία στα δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας. Τα παραπάνω θα δώσουν τη δυνατότητα δημιουργίας των νέων Ιδρυμάτων ή παραρτημάτων ΑΕΙ του εξωτερικού στην Ελλάδα, τη συνεργασία τους με ελληνικά πανεπιστήμια ή άλλους αναγνωρισμένους εκπαιδευτικούς φορείς. Στην Ευρωπαϊκή Ενωση σήμερα, πέραν των δημόσιων ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στα οποία φοιτά η συντριπτική πλειονότητα των σπουδαστών, υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια – που συνδέονται με το κράτος ή είναι ανεξάρτητα. Τα τελευταία στοιχεία της Eurostat που εκδόθηκαν το 2020 ανέφεραν ότι συνολικά στην ΕΕ το 79,7% των σπουδαστών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης φοιτούσαν σε δημόσια ιδρύματα. Οι δύο χώρες με αποκλειστικά δημόσια ΑΕΙ ήταν η Ελλάδα και το Λουξεμβούργο.