Εκείνο το φθινοπωρινό πρωινό της Κυριακής, το μακρινό 2002, οι ουρανοί της Αθήνας είχαν ανοίξει. Η βροχή έπεφτε με θόρυβο, πυκνή, οι δρόμοι της πόλης ήταν άδειοι. Μια γυναίκα και δύο άνδρες μπήκαν τρέχοντας σε μια πολυκατοικία στην περιοχή του Θησείου. Χτύπησαν το κουδούνι του διαμερίσματος που στέγαζε το προεκλογικό στρατηγείο της Φώφης Γεννηματά. Εκείνη τους υποδέχθηκε με ένα πλατύ χαμόγελο. Υπήρχαν νέα καλά. Ολα έδειχναν ότι το «Fiat» του ΠαΣοΚ, όπως την είχαν χαρακτηρίσει τότε, θα κέρδιζε το «τζιπ» της ΝΔ, τον Γιάννη Τζαννετάκο, στις εκλογές για την Υπερνομαρχία Αθηνών-Πειραιώς – έτσι ονομαζόταν τότε η Περιφέρεια Αττικής. Αυτό και έγινε. Η Φώφη Γεννηματά μπήκε στην αναμέτρηση χαμένη και βγήκε από αυτήν κερδισμένη. Χάρισε στο ΠαΣοΚ μια ανέλπιστη νίκη. Είχε ήδη εκλεγεί στη Βουλή στις εκλογές του 2000, αλλά εκείνη ήταν η πρώτη της μεγάλη προσωπική μάχη, υπό συνθήκες αντίξοες. Θα ακολουθούσαν και άλλες, πολλές. Σε πολιτικό και προσωπικό επίπεδο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
