Από την «τυπική πράξη» της υπογραφής της απόφασης διορισμού της Ελένης Ζαρούλια ως μετακλητής υπαλλήλου κατηγορίας ΥΕ (Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης…) στον καταδικασθέντα πλέον πρώην πρόεδρο της ΚΟ της ΧΑ (και σύζυγό της) Νίκο Μιχαλολιάκο λίγα 24ωρα πριν από την έκδοση της ιστορικής δικαστικής απόφασης για τη νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση, έως την πολιτική βαρύτητα και αντίκτυπο που είχε αυτή η «ανεξήγητη» ή «αδιανόητη» ή «προκλητική», για να σταχυολογήσουμε ορισμένες μόνο από τις κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν κατά του Προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα, υπάρχει ένα τεράστιο πολιτικό (και λογικό) κενό. Η καταφανώς λανθασμένη κίνηση του κ. Τασούλα να επικυρώσει διά της υπογραφής του τον διορισμό της υπόδικης – και νυν καταδικασθείσας – πρώην βουλευτού προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων αλλά και πλήθος ερωτημάτων. Στη Βουλή ακόμα και οι πλέον καχύποπτοι δυσκολεύονταν να ερμηνεύσουν την «αυτοκτονική» αυτή κίνηση του έμπειρου και προσηλωμένου στον θεσμικό του ρόλο πολιτικού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
