«Οποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου, για πόλεμο δεν κάνει» αναφέρει ένας χαρακτηριστικός στίχος που βρίσκει την απήχησή του στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Η προσεχής εκλογική μάχη είναι εξαιρετικά δύσκολη για τον Αλέξη Τσίπρα και πολλά στελέχη του, ακόμα και κορυφαία, εκπέμπουν εικόνα «παραίτησης» από τον εκλογικό αγώνα, τον οποίο και διεξάγουν με εμφανή σημάδια ηττοπάθειας. Αντίθετα, ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του, στο οποίο συμμετέχει και ο καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης και συντονιστής της εκλογικής επιτροπής είναι ο Διονύσης Τεμπονέρας, επιμένουν ότι υπάρχει μεγάλη κοινωνική κινητικότητα και το αποτέλεσμα των εκλογών θα είναι τελείως διαφορετικό και προφανώς πολύ καλύτερο για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Ο πρώην πρωθυπουργός εκτιμά ότι υπάρχει ρευστό πολιτικό σκηνικό και επικαλείται τα exit polls των εκλογών του Μαΐου σημειώνοντας πως το 20% των πολιτών αποφάσισε να ψηφίσει πάνω από την κάλπη. Γι’ αυτό προβάλλει τη θεωρία περί του ρευστού πολιτικού σκηνικού με την αναφορά ότι έχουν ατονήσει οι ισχυρές πολιτικές ταυτότητες που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια.
Οι μετρήσεις και η ελπίδα
Βέβαια οι μετρήσεις δείχνουν μια παγίωση της θηριώδους διαφοράς που καταγράφηκε στις εκλογές του Μαΐου και δεν προκύπτει οποιαδήποτε σημαντική διαφοροποίηση. Ο κ. Τσίπρας όμως και η ομάδα του, εμπνεόμενοι επί της ουσίας από τον προαναφερόμενο στίχο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, προχωρούν στις κάλπες της 25ης Ιουνίου για να αντιστρέψουν τα δεδομένα. Μοιάζει σαν άθλος του Ηρακλή.
Και αναπόφευκτα προκύπτει το ερώτημα πόθεν προκύπτει η ελπίδα περί ανατροπής των συσχετισμών. Είναι λογικό να υπάρχει, όπως και γίνεται, απεύθυνση σε πολίτες που κυρίως δεν προσήλθαν στις κάλπες, αλλά και στο ποσοστό των αναποφάσιστων με την ελπίδα πως θα δεχτούν το επιχείρημα ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν μπορεί να είναι πανίσχυρος και παντοδύναμος.
Οι στόχοι όμως του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν είναι ξεκάθαροι ούτε σε αυτή την αναμέτρηση: από τη μια πλευρά υπάρχει η επισήμανση περί ανατροπής και νίκης (!) και από την άλλη κατατίθεται η αναφορά περί νέας εκλογικής αναμέτρησης με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής και όχι της απλής αναλογικής (για την οποία ο κ. Τσίπρας είπε mea culpa) με την παραδοχή ότι το ζήτημα είναι να μην είναι ανεξέλεγκτη μια νέα κυβέρνηση της ΝΔ.
Η μεγαλύτερη μάχη Τσίπρα
Αρα, ο κ. Τσίπρας βλέπει – χωρίς να τεκμηριώνεται επαρκώς αυτό βέβαια από τα μέλη της εκλογικής επιτροπής – ότι υπάρχει δεξαμενή ψηφοφόρων για να κάνουν την ανατροπή. Λογικό είναι να το λένε, καθώς ουδείς θέλει δημόσια, ακόμα και ιδιωτικά, να στείλει μήνυμα ότι έχουν παραιτηθεί από τον εκλογικό αγώνα. Και αυτό διότι αυτές οι εκλογές είναι υπαρξιακές για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα και το κόμμα του και εν πολλοίς θα κρίνουν και την πορεία την επόμενη μέρα. Και δεν είναι υπερβολή να σημειωθεί πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη και ίσως την τελευταία μάχη του κ. Τσίπρα, που δίνει πραγματικά τον υπέρ πάντων αγώνα να ανατρέψει τους συσχετισμούς με κινήσεις που θα έπρεπε να είχε κάνει πολύ νωρίτερα. Και αυτό διότι από το συνέδριο του 2022 είχε λυμένα τα χέρια του και κυρίως τη δύναμη, λόγω της κομματικής παντοκρατορίας (κάτι αντίστοιχο της κυβερνητικής παντοκρατορίας που επικαλείται τώρα για τον κ. Μητσοτάκη), να αλλάξει τα πράγματα. Ταμείο για όλους θα γίνει μετά, όπως λέει ο ίδιος, και τώρα η στόχευση είναι η κάλπη της μεθεπόμενης Κυριακής.
Στο πλαίσιο αυτό γίνεται προσπάθεια να επικεντρωθεί η δημόσια συζήτηση στο προγραμματικό πεδίο, κάτι που καταγράφεται ως έναν βαθμό, εν αντιθέσει με τον Μάιο που υπήρχε συσκότιση. Με τη στοχοπροσήλωση στο προγραμματικό και στην ανάδειξη των σκοτεινών σημείων του προγράμματος της ΝΔ, όπως έκανε από το Ζάππειο, ο κ. Τσίπρας θα επιχειρήσει να πείσει τους ψηφοφόρους που κινούνται στην «γκρίζα ζώνη» των αναποφάσιστων, αλλά και όσους απείχαν ή καταψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
Αρα, θεωρούν ότι υπάρχει ο χρόνος να εξηγηθούν και για το δικό τους πρόγραμμα κάποια πράγματα και κυρίως να φύγει η σκιά του Γιώργου Κατρούγκαλου που επηρέασε σε σημαντικό βαθμό την ψήφο π.χ. των ελεύθερων επαγγελματιών.
Εδωσε στίγμα για την επόμενη μέρα
Στις αρχές της περασμένης εβδομάδας η Εφη Αχτσιόγλου, παρουσία αρκετών στελεχών και προσώπων της νεότερης γενιάς του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, όπως του διδύμου που πρώτευσε στην Α’ Αθηνών (Νάσου Ηλιόπουλου και Δημήτρη Τζανακόπουλου), μίλησε για το στρατηγικό όραμα, για την ανάγκη της αυτοκριτικής και ουσιαστικά σε κάποιο σημείο αναφέρθηκε σε μια Αριστερά που δεν πρέπει απλά και μόνο να γκρινιάζει, να παραπονιέται.
Στην παρουσίαση του βιβλίου του Αριστείδη Μπαλτά, ενός εκ των θεωρητικών του ΣΥΡΙΖΑ, με τίτλο «Η Αριστερά ως σήμερον, ως αύριον και ως χθες – Ενα φάντασμα πλανιέται» (εκδόσεις Νήσος), υπήρξε ουσιαστικά μια προβολή από το μέλλον ενός κόμματος που στο παρόν περνάει μια υπαρξιακή κρίση.
Η αέναη πάλη μεταξύ κυβερνώσας και ριζοσπαστικής Αριστεράς, που επί ημερών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φάνηκε έντονα, αναδείχθηκε στο καφέ του Αρχαιολογικού Μουσείου, με την κυρία Αχτσιόγλου να δίνει το στίγμα της για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ και να φωτίζει ένα τμήμα της αριστερής πλατφόρμας της.
Η δημοφιλής πρώην υπουργός έθεσε τα επίδικα της νέας εποχής, πολλά εκ των οποίων ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν αξιολόγησε, καθώς ήταν απλά το «φάντασμα» των παλαιότερων χρόνων. Το είπε εύστοχα: «Το πνεύμα του βιβλίου του Αριστείδη Μπαλτά μας κατατρέχει “ως φάντασμα” για τα λάθη και τις ολιγωρίες μας. Συμβάλλει συγχρόνως στην ανάγκη ο αναστοχασμός να μετατραπεί ταυτόχρονα σε δράση, όπως καλείται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα». Τα υπόλοιπα μετά τις 25 Ιουνίου, καθώς το ταμείο, κατά τον κ. Τσίπρα, τότε θα γίνει και ύστερα από συλλογικές διαδικασίες των οργάνων.
