Εως και case study θα μπορούσε να αποτελέσει το πώς μια σοβαρή κρατική πρωτοβουλία, αυτή για τη χρηματοδότηση της επιμόρφωσης νέων επιστημόνων, περιήλθε στην αρμοδιότητα της σκανδαλολογίας, έλαβε τη σχετική ταμπέλα, απαξιώθηκε και έγινε ένα ακόμη συνώνυμο του ρουσφετιού, της αναξιοκρατίας και της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος προς όφελος των ολίγων και «κολλητών» του συστήματος. Δυστυχώς οι ελπίδες που έθρεψαν αρκετοί εξ υμών και ημών ότι η θανατηφόρα πανδημία του κορωνοϊού και η οικονομική κρίση που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί θα μας έκαναν όλους σοφότερους, διαψεύστηκαν.
Ως φαίνεται, το έχει το DNA του Ελληνα. Κάθε φορά που μια κρίση, μια τραγωδία, λειτουργεί θετικά στην επίτευξη της λεγόμενης εθνικής ενότητας, την ίδια εκείνη στιγμή ρίχνονται τα πρώτα σπέρματα της διχόνοιας για να δοθεί η ευκαιρία σε κόμματα και πολιτικούς να δηλητηριάσουν τη δημόσια ζωή, στην οποία ζουν και λειτουργούν. Λόγος διχαστικός, μίζερος και αναξιοπρεπής στρώνει το χαλί, για να περάσει και να τα ισοπεδώσει εν συνεχεία όλα η ταπεινή λογική πως ό,τι κάνει η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση, είναι σκανδαλώδες και ευνοεί συμφέροντα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
