Παρά την προσπάθεια του κ. Τσίπρα για την ανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υπάρχει μεγάλη παρασκηνιακή ένταση εν όψει του συνεδρίου. Το ενδιαφέρον πλέον είναι ότι πολλοί «πασοκογενείς» έχουν στο στόχαστρό τους μέλη των «προεδρικών» και όχι της «Ομπρέλας», που τους θεωρούν πλέον πιο συνεννοήσιμους και «πολιτικά πιο ηθικούς». Η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη σε πολλές νομαρχιακές οργανώσεις, καθώς οι πασοκογενείς πλέον διαπιστώνουν ότι τα εμπόδια για την πλήρη ενσωμάτωσή τους, και βέβαια αξιοποίησής τους σε μεγαλύτερο βαθμό, τίθενται από τμήμα των προεδρικών και όχι από τους «53», για τους οποίους είχαν όπως φαίνεται εξ αρχής λανθασμένη εικόνα. Τα όσα γίνονται το τελευταίο διάστημα με φόντο τις επικείμενες εκλογές στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, τον μεγαλύτερο επιστημονικό σύλλογο της χώρας, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν κατάφερε να έχει δικό του υποψήφιο πρόεδρο και ταυτόχρονα να υπάρχει υπόγεια στήριξη από ομάδα «προεδρικών» της υποψηφιότητας του δικηγόρου Θανάση Καμπαγιάννη, είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα για όσα συμβαίνουν σε πολλές οργανώσεις.
Σε αυτό το κλίμα, μάλλον στο κενό πέφτει η προσπάθεια των «προεδρικών» Νίκου Παππά, Χρήστου Σπίρτζη και Κώστα Ζαχαριάδη να παρέμβουν στον προσυνεδριακό διάλογο με κείμενο υπό τον τίτλο: «Για το πολιτικό μας σχέδιο – Για μια διεύρυνση αμφίπλευρη πολιτικά, πολύπλευρη κοινωνικά». Γιατί στο κενό; Διότι, αν και σημειώνουν ότι «δεν αξιοποιήθηκε αποτελεσματικά όλο το ανθρώπινο διαθέσιμο δυναμικό», επί της ουσίας δεν έχει γίνει τίποτα ουσιαστικό και οι όποιες κινήσεις να δοθεί περισσότερος ζωτικός πολιτικός χώρος σε πασοκογενή στελέχη δεν έχουν αντίκρισμα. Γιατί, όπως λέει έμπειρο στέλεχος, πασοκογενή στελέχη δεν είναι τα 5-7 πρόσωπα που συμμετέχουν σε κεντρικά όργανα λήψης των αποφάσεων, αλλά και χιλιάδες άλλα μέλη ανά την Ελλάδα που βρίσκουν απέναντί τους ένα ανυπέρβλητο κομματικό τείχος.
