Κόμματα σε κρίση, ακέφαλες κοινοβουλευτικές ομάδες σε περιδίνηση, βουλευτές σε σύγχυση και άδεια έδρανα. Μια εξόχως προβληματική εικόνα συνθέτει το πολιτικό τοπίο μετά τις ευρωεκλογές οι οποίες εξέπεμψαν ηχηρά «μηνύματα» με πολλούς αποδέκτες λειτουργώντας ως ασκός του Αιόλου.
Η πρωτόγνωρη συνθήκη της απουσίας ισχυρής και συγκροτημένης αντιπολίτευσης επιτείνεται από τις εσωτερικές αναταράξεις και τα παραλυτικά φαινόμενα που εκτυλίσσονται στο εσωτερικό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αλλά και την κρίση ηγεσίας στο ΠαΣοΚ που δημιουργεί προφανή αμηχανία και αρρυθμίες.
Ταυτόχρονα το «ψυχολογικό χάσμα», όπως περιγράφεται, μεταξύ των βουλευτών της συμπολίτευσης και του Μεγάρου Μαξίμου, είναι εμφανές και μοιάζει δύσκολα αναστρέψιμο. Η έλλειψη… συνωστισμού στα «γαλάζια» έδρανα αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό το πεσμένο ηθικό που επικρατεί στις τάξεις της πλειοψηφίας.
Πολλές ιδιομορφίες
Κάτι που έρχεται να συμπληρώσει τη «μεγάλη εικόνα», η οποία είναι ένα Κοινοβούλιο σε… κατάθλιψη. Από τη συγκρότησή της η παρούσα Βουλή – οκτακομματική αρχικώς και εννιακομματική στην πορεία (μετά τη δημιουργία της ΚΟ της Νέας Αριστεράς) – εμφάνιζε ιδιόμορφα χαρακτηριστικά. Απόρροια μιας πολιτικής πραγματικότητας ενός κατακερματισμένου σκηνικού βυθισμένου στις αντιφάσεις του και τις ακραίες εκφάνσεις του.
Από τις εκφυλιστικές τάσεις και το σκοτεινό παρασκήνιο στις τάξεις των «Σπαρτιατών», που πλέον αριθμούν πέντε βουλευτές (από δώδεκα) και κινδυνεύουν αν ανεξαρτητοποιηθεί άλλος ένας να απολέσουν τα δικαιώματα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, μέχρι τα… λιβανιστήρια στο γραφείο του προέδρου της Νίκης στο ισόγειο της Βουλής για να ξορκίσουν το κακό και από το «άι στο διάολο» της Θεανώς Φωτίου προς την υπουργό Τουρισμού Ολγα Κεφαλογιάννη μέχρι το προκλητικό επεισόδιο στο «Ελ. Βενιζέλος» με πρωταγωνιστή τον πρώην υπουργό Λευτέρη Αυγενάκη που διαγράφηκε από την ΚΟ της ΝΔ, η εικόνα που εκπέμπεται είναι αποκαρδιωτική. Μοιάζει με «άλμα στο κενό» εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, η αξιοπιστία του οποίου πλήττεται κατ’ εξακολούθηση.
Η υποτονικότητα στις κοινοβουλευτικές λειτουργίες και η «απροθυμία» των εθνικών αντιπροσώπων να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες όπως αποτυπώνεται στην άδεια αίθουσα της Ολομέλειας είναι φαινόμενο φθοράς η οποία αντανακλά τις εσωτερικές κρίσεις που βιώνουν τα κόμματα στο ρευστό και ραγδαία μεταβαλλόμενο σκηνικό.
«Γαλάζια» απογοήτευση
Τίποτα δεν είναι όπως ήταν πριν από τις ευρωεκλογές και ο εκνευρισμός που επικρατεί είναι έκδηλος. Ακόμα και στην κραταιά κυβερνητική πλειοψηφία το κλίμα δεν είναι εύκρατο, όπως φάνηκε άλλωστε στην πρόσφατη «εξαντλητική» συνεδρίαση της ΚΟ όπου τέθηκαν τα παράπονα και οι πικρίες πολλών βουλευτών. Συνομιλώντας με «γαλάζιους» βουλευτές είναι εμφανές το αίσθημα απογοήτευσης, σχήμα οξύμωρο κατά μια έννοια, αν αναλογιστεί κάποιος τις αναταράξεις που ταλανίζουν ΣΥΡΙΖΑ και ΠαΣοΚ παρέχοντας άπλετο πολιτικό χώρο στη ΝΔ.
«Υπάρχει μεγάλο ψυχολογικό χάσμα. Πολιτικοί λόγοι και διαφωνίες πάντα θα υπάρχουν και είναι θεμιτό και αναμενόμενο. Ομως η απουσία ψυχολογικής εγγύτητας με την ηγεσία είναι κάτι που κάνει τη διαφορά και δύσκολα διορθώνεται» επισημαίνει δραστήριος κοινοβουλευτικός της ΝΔ από εκείνους που έχουν διαρκή παρουσία και γνωρίζουν καλά τις διαθέσεις των συναδέλφων του. Αλλά και οι αιχμηρές παρεμβάσεις των «γαλάζιων» βουλευτών απηχούν το κλίμα που επικρατεί.
«Ανέβηκα στο βήμα της Ολομέλειας για να υποστηρίξω την άποψή μου ότι πρέπει να ενισχύσουμε το πλαίσιο διαφάνειας των αποζημιώσεων. Φαντάζομαι ότι δεν έχει αντίρρηση η κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, αλλά και η ηγεσία του υπουργείου να ενισχύσουμε το πλαίσιο διαφάνειας των αποζημιώσεων» είπε με νόημα ο πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΝΔ εκ Θεσσαλίας Χρήστος Μπουκώρος κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ιδιωτική ασφάλιση έναντι φυσικών καταστροφών. Και δεν είναι ο μόνος βουλευτής της πλειοψηφίας που δεν κρύβει τη δυσαρέσκειά του για πράξεις και παραλείψεις κυβερνητικών στελεχών.
Ομηροι της εσωστρέφειας
Και από κει και πέρα το… χάος. Οι έκρυθμες συνθήκες που επικρατούν στον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντικατοπτρίζονται στην εικόνα της κοινοβουλευτικής αφάνειας. «Ομηροι» των εσωκομματικών εμφυλιοπολεμικών συγκρούσεων και της εσωστρέφειας, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ «παγωμένοι» αναμένουν τις εξελίξεις, ενώ η κοινοβουλευτική ατονία και αμηχανία στα όρια της ανυπαρξίας, δίνουν τον τόνο. Με το φαινόμενο της αδράνειας βρίσκεται αντιμέτωπη και η ΚΟ του ΠαΣοΚ με τη «μάχη εξουσίας» να μαίνεται στο εσωτερικό του.
Η αμφισβήτηση του Νίκου Ανδρουλάκη ξεκίνησε από τα σπλάχνα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ενώ οι πέντε από τους επτά μέχρι στιγμής υποψηφίους για την ηγεσία είναι βουλευτές, κάτι που ρίχνει απότομα τους κοινοβουλευτικούς ρυθμούς. Ελλείψει αντιπολίτευσης, η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου φροντίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της δοκιμάζοντας τα νεύρα των αντιπάλων της.
Απαξιωτική εικόνα
Μέσα σε αυτό το αβέβαιο περιβάλλον, η «ανάρμοστη συμπεριφορά» του κ. Αυγενάκη επιβαρύνει περαιτέρω το κλίμα επαναφέροντας τη συζήτηση για το κύρος του Κοινοβουλίου και των εκλεγμένων εκπροσώπων του. Κυρίως διότι κατέστησε κενό γράμμα τον Κώδικα Δεοντολογίας που θεσπίστηκε το 2016 προς διαφύλαξη της αξιοπιστίας των αντιπροσώπων του Εθνους και του Κοινοβουλευτισμού. Η προάσπιση του κύρους της εθνικής αντιπροσωπείας είναι ακόμα υπό αναζήτηση. Και δεν χρειαζόταν η προκλητική στάση του κ. Αυγενάκη για να επιβεβαιωθεί αυτό.
Αρκεί να θυμηθεί κάποιος τη σχετικά πρόσφατη χειροδικία του ανεξάρτητου βουλευτή Κώστα Φλώρου κατά του βουλευτή της Ελληνικής Λύσης Βασίλη Γραμμένου στο Περιστύλιο που σάστισε τους πάντες, αλλά και τους καβγάδες, τις αντεγκλήσεις και τις βαριές κουβέντες που ανταλλάσσονται στον βωμό του τηλεοπτικού πλάνου, επιτείνοντας μια απαξιωτική εικόνα για το Κοινοβούλιο και για το επίπεδο του διαλόγου που διεξάγεται και μόνο στην ενίσχυση του αλληλοσεβασμού των μελών του Κοινοβουλίου και στη δέσμευσή τους ως προς την τήρηση των κανόνων κοινοβουλευτικής δεοντολογίας δεν οδηγεί.
Η ανάρμοστη συμπεριφορά βουλευτή είναι η καταφρόνηση του Συντάγματος και των πολιτειακών θεσμών. Και η… συγγνώμη δεν αρκεί. Οπως δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας επιβάλλοντας την ποινή της μομφής κατά του κ. Αυγενάκη (ισοδυναμεί με αποκλεισμό του από τις συνεδριάσεις της Βουλής για δεκαπέντε ημέρες), «δεν μπορώ να δεχτώ τη συγγνώμη από έναν εκπρόσωπο του λαού ο οποίος έχει τη στοιχειώδη υποχρέωση να προασπίζει το κύρος του θεσμού τον οποίον υπηρετούμε – υπηρετούμε, δεν απολαμβάνουμε».
