Θα το αρνούνταν δύσκολα ακόμη και οι υπερορθόδοξοι του κοινοβουλευτισμού. Ακόμη κι αυτοί θα παραδέχονταν πως οι εξεταστικές επιτροπές είναι ένα πολιτικό εργαλείο. Αλλά πόση πολιτική χρήση επιτρέπεται; Την απάντηση έδωσε η εξεταστική επιτροπή για τη «λίστα Πέτσα». Η εξεταστική ήταν η πρώτη στα κοινοβουλευτικά χρονικά που συστάθηκε με πρωτοβουλία της μειοψηφίας. Ο κατάλογος των μαρτύρων όμως καταρτίστηκε με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας. Κι επειδή ακόμη και στα πολιτικά εργαλεία η πολιτική χρήση έχει τα όριά της, από αυτόν τον κατάλογο απουσιάζει ο πρωταγωνιστής της περιώνυμης λίστας. Ενα «σκάνδαλο» χωρίς τον «σκανδαλιάρη» του.
Ή μήπως ένα σκάνδαλο συριζαϊκής εμμονής με τα μέσα ενημέρωσης; Την απάντηση δίνει και πάλι η εξεταστική. Δεν είναι μόνο ότι στην πρώτη εξεταστική διά χειρός αντιπολίτευσης το αντικείμενο της έρευνας είναι ο Τύπος, δηλαδή ένα πεδίο όπου η συριζαϊκή θέα συνηθίζει να βλέπει μόνο εχθρούς. Είναι και ότι ο χρόνος σταμάτησε στο 2019. Το «σκάνδαλο», σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, εκκινεί από τη λίστα Πέτσα και όχι από τις προηγούμενες λίστες της κρατικής διαφήμισης. Δεν εκκινεί ούτε από την επιχείρηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να κατακτηθεί ο Τύπος ως «αρμός της εξουσίας» ή, αν δεν κατακτηθεί, να κλείσει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
