Τι είναι πιο τοξικό για μια δημοκρατία; Ενα γεγονός ή η διαχείρισή του; Μολύνουν περισσότερο οι κοριοί ή τα πολιτικά αποτελέσματα που παράγουν τα ίδια τα ηλεκτρονικά ζωύφια, μεταξύ των οποίων ήταν η συζήτηση των αρχηγών στη Βουλή;

Δεν είναι ένα ερώτημα που τίθεται σε συνθήκες εργαστηρίου. Αντίθετα, επιβάλλεται να απαντηθεί επειδή η περίοδος είναι προεκλογική και άρα φορτισμένη με μια σχεδόν φυσική όξυνση. Συμβαίνει ούτως ή άλλως να ανάβουν τα πνεύματα όσο πλησιάζουν οι κάλπες. Συμβαίνει η φύση της πολιτικής να ικανοποιεί τις ροπές της ακόμη και με τεχνάσματα κατασκευασμένης πόλωσης.  Δεν είναι αυτή η περίπτωση.

Αυτή τη φορά, το προσάναμμα είναι φτιαγμένο από τα πιο ατόφια υλικά τοξικότητας. Αρκεί ένα απάνθισμα από τον διάλογο των αρχηγών στη Βουλή για να το αντιληφθεί κανείς. Αρκεί ένα ποτ πουρί από τις ατάκες που εκτοξεύθηκαν με ισχυρές δόσεις δηλητηρίου εκατέρωθεν για να πειστεί πως η συζήτηση δεν ήταν μόνο μια λούπα του πιο διχαστικού παρελθόντος μας. Ηταν και μια εικόνα από το μέλλον.

Τώρα, με άλλα λόγια, είναι βέβαιο πώς θα πάμε στις εκλογές. Οχι μόνο με την πληγή των παρακολουθήσεων ανοικτή, αλλά και με την πληγή να κακοφορμίζει από την πολιτική της διαχείριση. Με το ίδιο το γεγονός να μην αποτελεί αντικείμενο μόνο δικαστικής διερεύνησης, όπως θα συνέβαινε σε πιο ώριμες δημοκρατίες, αλλά και κομματικής κλωτσοπατινάδας.

Ο κίνδυνος εδώ δεν είναι μόνο ότι υποχωρεί η δικαιοσύνη έναντι της πολιτικής. Είναι και πως οι ψηφοφόροι πηγαίνουν στις κάλπες με επίδικα ασύγχρονα από εκείνων που διεκδικούν την ψήφο του. Το πολιτικό σύστημα τσακώνεται σχεδόν σε κοινωνικό κενό. Ο καβγάς γίνεται με τις κερκίδες όχι μόνο άδειες αλλά και αδιάφορες. Μπορεί το κοινό να ρίχνει από μακριά καμιά ματιά στο θέαμα, αλλά δεν μοιράζεται καμία αγωνία – αν δεν απωθείται ακριβώς στην περιοχή όπου οι πόλοι του συστήματος έλκονται σχεδόν μαγνητικά.

Είναι μια περιοχή που κινείται στις παρυφές του πολιτικού πολιτισμού. Κινείται ως λασπωμένη άμμος και δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Για να διατηρήσει το θέμα στον αφρό της επικαιρότητας, η αντιπολίτευση επιχειρεί να μετατρέψει την υπόθεση των παρακολουθήσεων σε μαρτύριο της σταγόνας για την κυβέρνηση. Οπως και στη συζήτηση της Πέμπτης, έτσι και στο μέλλον η κυβέρνηση θα πετάει απλώς πίσω το λασπωμένο νερό.