Στα μέσα Οκτωβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας αναμένεται να μεταβεί στην Ουάσιγκτον για να υπογράψει τη νέα αναθεωρημένη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA). H Αθήνα έχει εναποθέσει πολλές ελπίδες σε αυτό που έχει αποκληθεί «διεύρυνση του αμερικανικού αποτυπώματος» στην ελληνική επικράτεια, ως ένα είδος εγγύησης έναντι της εξ Ανατολών απειλής. Την ίδια στιγμή, μόνο θετικά μπορεί κάποιος να προσεγγίσει την ταχύτατη προώθηση από τον γερουσιαστή και πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων Ρόμπερτ Μενέντεζ του νέου νόμου για την αμυντική συνεργασία Ελλάδας και Ηνωμένων Πολιτειών.
Δυστυχώς όμως για την Ελλάδα, ο χρόνος σε σχέση με την Τουρκία δεν είναι υπέρ της. Μπορεί η τουρκική οικονομία να ασθμαίνει και να απαιτεί κάθε τόσο τονωτικές ενέσεις ή να εκφράζονται ελπίδες ότι μια ήττα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές – που είναι προγραμματισμένες για το 2023 – θα ευνοήσει μια μονιμότερη εκτόνωση της έντασης, αλλά όσοι κινούνται με βάση τέτοιου είδους σενάρια για να διαμορφώσουν στρατηγικές ανάσχεσης της Αγκυρας μάλλον χάνουν τη μεγάλη εικόνα. Ακόμη και μια αιφνίδια αποχώρηση του Ερντογάν από την πρώτη γραμμή είναι ιδιαίτερα πιθανό να φέρει μεγαλύτερη αστάθεια προς τα μέρη μας παρά ηρεμία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
