Μέχρι τώρα το θέμα της επαναπροώθησης προσφύγων, εκεί απ’ όπου επιχείρησαν να περάσουν στην Ελλάδα, και κατ’ επέκταση στην Ευρώπη, ήταν ένα παιχνίδι για δύο. Για την Τουρκία και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι όλον τον ΣΥΡΙΖΑ. Για ορισμένους ευρωβουλευτές του, μερικούς από τους λεγόμενους «δικαιωματιστές», ορισμένες εφημερίδες και sites που στηρίζουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ως εκεί. Αλλά ουδέποτε έως τώρα, πρέπει να επισημανθεί, αυτή η παραδοχή δεν αποτέλεσε κεντρικό πολιτικό θέμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε ο πρόεδρός του το τοποθέτησε ποτέ στην κεντρική πολιτική ατζέντα ούτε το κόμμα πήγε το θέμα στη Βουλή, να ζητήσει εξηγήσεις από τους αρμόδιους υπουργούς, και ίσως και από τον Πρωθυπουργό. Μερικές, σποραδικές, αναφορές από στελέχη του κόμματος προφανώς δεν καλύπτουν την ολοφάνερη απουσία μιας τέτοιας στρατηγικής.
Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζει αυτή τη διχοστασία; Νομίζω πως όλα εξηγούνται από το ότι διανύουμε μια άτυπη προεκλογική περίοδο. Το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό είναι ένα αντιδημοφιλές θέμα για την ελληνική κοινωνία, και ο ΣΥΡΙΖΑ που «κάηκε» στα χρόνια της διακυβέρνησής του, όταν στον βωμό της πολιτικής των «ανοιχτών συνόρων» έφερνε εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες-πρόσφυγες να «λιάζονται» στην Ομόνοια και σε άλλες πλατείες της χώρας, αντιλαμβάνεται πως τυχόν επαναφορά του ίδιου θέματος στο προσκήνιο μόνο «μείον» θα είχε ως αποτέλεσμα. Δεδομένου δε ότι όλη η προσπάθεια που καταβάλλει τώρα η Κουμουνδούρου είναι επικεντρωμένη στο να ξεχαστεί η περίοδος 2015-2019, το τελευταίο που θα επεδίωκε θα ήταν να υπενθυμίσει στο εκλογικό σώμα μία από τις χειρότερες πολιτικές αποφάσεις που έλαβε και υλοποίησε την περίοδο που κυβερνούσε τη χώρα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
