Αν υπάρχει «αριστερόμετρο» στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ανάλογο με το «δεξιόμετρο» της ΝΔ. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης εσκεμμένα καταπάτησαν τα ιδεολογικά σύνορα των κομμάτων τους για να κυριαρχήσουν στην πολιτική σκηνή. Ο πρώτος συνεργαζόμενος με τον Πάνο Καμμένο και ο δεύτερος αφομοιώνοντας ένα τμήμα του εκσυγχρονιστικού ΠαΣοΚ.
Τα νέα ήθη ακολουθεί και ο Στέφανος Κασσελάκης στη λογική ότι στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται. Ακόμα και η «δεξιά» μεταγραφή ενός κατ’ όνομα θεού του πολέμου, έστω στην ενσαρκωμένη εκδοχή του Αρη Σπηλιωτόπουλου, σε ένα κατ’ επίφαση αριστερό κόμμα.
Πρόβλημα για τους «βαρόνους» της ΝΔ
Οι περί αυτόν έριδες ακολουθούν τον Σπηλιωτόπουλο από το 1997, όταν σε ηλικία 31 ετών ορίστηκε εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ. Το νεαρό της ηλικίας, το οποίο υπογραμμιζόταν από ένα εράσμιο baby face, ήταν το ένα πρόβλημα για τους γηραιότερους «βαρόνους» της ΝΔ. Το άλλο ήταν η στενή σχέση του με τον Κώστα Καραμανλή, που ξεκίνησε το 1992 από τον πολιτικό σχεδιασμό του κόμματος και στην οποία σταδιακά φορτώθηκαν όλα τα στραβά και ανάποδα της αντιπολιτευτικής περιόδου Καραμανλή.
Ο Αρης – αρκούσε τότε η αναφορά μόνο του μικρού του ονόματος – σκανδάλιζε με τους τρόπους του τα ιερά και τα όσια της συντηρητικής παράταξης, «παρέσυρε» τον Καραμανλή σε λάθη, ήταν η κατά τον Γ. Καρατζαφέρη «Σαλώμη» της ΝΔ. Η οδυνηρή ήττα του 2000 και το λάθος timing της φωτογράφισης σε γυναικείο περιοδικό με μια λευκή πετσέτα στον λαιμό και το υπονοούμενο σωματικής γύμνιας σήμαναν το τέλος του στο πλευρό του Καραμανλή. Οχι όμως και στην «καραμανλική» πτέρυγα, στους κόλπους της οποίας αναδείχθηκε βουλευτής Επικρατείας, επί μια δεκαετία βουλευτής της Β’ Αθήνας (2004-2014) και δύο φορές υπουργός.
Το φέσι στον ΕΟΤ και η χλιδάτη ζωή
Στο υπουργείο Τουρισμού άφησε πίσω του διάφορες εκκεντρικότητες που είχαν να τις λένε οι ξενοδόχοι και ένα φέσι 70.000 ευρώ στον ΕΟΤ για μεταξωτές γραβάτες και μαντίλια, δώρα εθιμοτυπίας κατά τον ίδιο. Στο υπουργείο Παιδείας άφησε μια κιτσάτη διακόσμηση στο φαραωνικό γραφείο που εμπνεύστηκε η Μαριέττα Γιαννάκου και περιόρισε στο μισό εμβαδόν του ο Νίκος Φίλης. Εξαιτίας της ειρωνείας της Ιστορίας ο Φίλης βρίσκεται εκτός ΣΥΡΙΖΑ και ο Σπηλιωτόπουλος εντός.
Οι διάδοχοί του λένε ότι ο απολογισμός του υπουργικού έργου του εξαντλείται σε ελάχιστη ουσία και μπόλικο αέρα κοπανιστό εν είδει επικοινωνιακής δεξιοτεχνίας. Ως ένας από τους εμπνευστές της στρατηγικής του μεσαίου χώρου, μαζί με τον Γιάννη Λούλη, για χρόνια θεωρούνταν «μάγος της επικοινωνίας». Τα επικοινωνιακά του ταλέντα μπορεί να ωφέλησαν τον Καραμανλή, αλλά όχι τον ίδιο. Οταν «εξορίστηκε» από τον στενό αρχηγικό πυρήνα, επέλεξε να ζει σαν σταρ, καταστρέφοντας τις προοπτικές του στην πολιτική. Διακοπές στη Μύκονο και στην Αράχοβα, έξοδοι στα πιο in εστιατόρια της Αθήνας, παρέες με εγχώριους rich and famous, ζωή μέσα σε απροκάλυπτη και δυσεξήγητη χλιδή.
Οι «πραιτωριανοί» του «καραμανλισμού»
Ταυτόχρονα, μαζί με τον Ευάγγελο Αντώναρο, τον Σάββα Τσιτουρίδη, τον Χρήστο Ζώη, τον Νίκο Νικολόπουλο, την Κρινιώ Κανελλοπούλου σύμπηξαν μια ομάδα «πραιτωριανών» του «καραμανλισμού», με απώτερο στόχο τη διεκδίκηση ισχυρών υπουργείων.
Στην πρώτη κυβέρνηση Καραμανλή, υπουργός έγινε για σύντομο διάστημα μόνο ο Τσιτουρίδης στο Αγροτικής Ανάπτυξης, στη δεύτερη ο Τσιτουρίδης και ο Σπηλιωτόπουλος, ενώ ο Ζώης αρκέστηκε σε θέση υφυπουργού. Οι εντός των νεοδημοκρατικών τειχών, όπως και οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι, έλαβαν το μήνυμα ότι ο Καραμανλής δεν σκόπευε να μοιραστεί μαζί τους την εξουσία του. Ο Σπηλιωτόπουλος, ο πιο προβεβλημένος όλων, είδε την παράταξη να του γυρνάει την πλάτη σε διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις και δύο φορές κατά τη διεκδίκηση του Δήμου Αθηναίων. Το γυαλί είχε ραγίσει και δεν θα ξανακολλούσε.
Η εποχή Τσίπρα και τα «συριζοτρόλ»
Το 2015 η τύχη τούς μοίρασε καινούργιο χαρτί. Ο Αλέξης Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός και ο Καραμανλής φημολογούνταν ότι έδωσε την ευλογία του. Παράλληλα, η ΝΔ αποκτούσε το 2016 καινούργιο αρχηγό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τα χνότα των «καραμανλικών» και των «μητσοτακικών» δεν κόλλησαν ποτέ, αλλά τα μνημόνια είχαν ήδη αλλάξει πολλά. Ο Ζώης εξελέγη βουλευτής με τους ΑΝΕΛ το 2012, ο Νικολόπουλος ίδρυσε το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδας και το 2014 εντάχθηκε στους ΑΝΕΛ από όπου διαγράφηκε το επόμενο έτος. Ο Τσιτουρίδης ίδρυσε το 2019 το κόμμα Ελληνες Ριζοσπάστες και το 2022 συμμετείχε στην κίνηση «Γαλάζιοι» με άλλα πρώην «καραμανλικά» και «σαμαρικά» στελέχη, δύο πρωτοβουλίες που βυθίστηκαν αύτανδρες. Ο Αντώναρος εξελίχθηκε σε «συριζοτρόλ», κατά τους πρώην συντρόφους του, και εξέχον μέλος της «γαλάζιας παράγκας» στην Κουμουνδούρου, έως ότου υποχρεώθηκε να τον αποκηρύξει ο Καραμανλής.
Το άνοιγμα ΣΥΡΙΖΑ στη λαϊκή Δεξιά
Ο Σπηλιωτόπουλος, ευφυέστερος όλων, όταν είδε ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν τον περιέλαβε στην κυβέρνησή του, ξανοίχθηκε το 2017 στον τουριστικό κλάδο ως επενδυτής στο δημοτικό ξενοδοχείο Δημητσάνα, σημειώνοντας την ίδια επιτυχία με αυτή που είχε στην πολιτική. Αποχώρησε το 2022 έπειτα από το ναυάγιο της επένδυσής του.
Λίγο πριν από τις ευρωεκλογές του 2019, ο Νίκος Παππάς σύστησε τον Σπηλιωτόπουλο στον Τσίπρα, αλλά το «προξενιό» δεν ευδοκίμησε παρότι οι δίαυλοι επικοινωνίας έμειναν ανοιχτοί, ελέω Λούλη, ο οποίος μετά τον Εβερτ και τον Καραμανλή έγινε σύμβουλος του Τσίπρα. Τότε, ο πρώην υπουργός της ΝΔ δήλωνε ότι τον αφορά το προσκλητήριο του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση προοδευτικού μετώπου κατά της Ακροδεξιάς. Τον Απρίλιο του 2023 το άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στη λαϊκή Δεξιά (Σπηλιωτόπουλο, Κανελλοπούλου, Ζώη) έμεινε μετέωρο λόγω εσωτερικών αντιδράσεων, αν και ο Αντώναρος εντάχθηκε στο ψηφοδέλτιο της Αν. Αττικής.
Ο Κασσελάκης, δηλαδή, βρήκε τους συνδαιτυμόνες να τον περιμένουν σε στρωμένο τραπέζι και τον Τσιτουρίδη, σύμφωνα με τα κομματικά κουτσομπολιά, να περιμένει το νεύμα. Ο Σπηλιωτόπουλος εντάχθηκε στην επικοινωνιακή ομάδα του σαν έτοιμος από καιρό και όχι επειδή μεσολάβησε ο Αντώναρος. Με τον νυν πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ μοιράζονται το περίεργο μείγμα προοδευτικών ιδεών, συντηρητικών επιλογών και πολυτελών συνηθειών. Ενα υβρίδιο της πολιτικής και ενός συγκεκριμένου lifestyle που δεν είναι ούτε δεξιό ούτε αριστερό.
Το επίμονο φλερτ και οι δηλώσεις
Αν ο Κασσελάκης χτύπησε σαν κομήτης τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Σπηλιωτόπουλος τον φλέρταρε επίμονα μέσα από τα φιλοσυριζαϊκά μέσα ενημέρωσης. Το πρόσφατο συνέδριο της ΝΔ, σχολίαζε, ήταν μια «καμπή μετάλλαξης» του κόμματος και αποστασιοποίησης από τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό. Οι δημοσκοπήσεις, πιστεύει, για πρώτη φορά διαμορφώνουν πολιτικές επιλογές, κάτι που συνιστά «μερική νόθευση του δημοκρατικού πλαισίου στο οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα». Ναι στα μη κρατικά ΑΕΙ αλλά με σύννομο τρόπο, μέσω της αναθεώρησης του άρθρου 16.
Αν δεν θωρακίζεις το Σύνταγμα, έγραφε, αν παρακολουθείς δημοσιογράφους, πολιτικούς και στρατιωτικούς, αν στοχοποιείς τους επικεφαλής των ανεξάρτητων αρχών, αν εξαφανίζεις με τσιμέντωμα τα τεκμήρια για τα Τέμπη και αντί να δίνεις εξηγήσεις κατασκευάζεις δικαιολογίες, «μην παραπονιέσαι αν σε διασύρουν και σε συγκρίνουν με αυταρχικά καθεστώτα όπως του Ορμπαν. Ετσι για να μην μπερδευόμαστε…». Αυτή ήταν η συμβουλή του στην πρώην παράταξή του μετά το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για το κράτος δικαίου.
Το βιβλίο, ο Καρανίκας και ο Οσκαρ Ουάιλντ
Ασφαλώς υπέρ του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, συνεχώς απορών για την τιμή του πετρελαίου και άλλων αγαθών, ανατέμνων την κοινωνία που έχει σωρεύσει πολύ θυμό και υποφέρει από μεταπολεμικό, ψυχολογικό τραύμα ύστερα από μνημόνια, κρίσεις και καταστροφές που δεν αφήνουν να επουλωθεί – δεν διευκρίνιζε ποιοι, αλλά τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Το 2004 εξέδωσε το βιβλίο «Από το Α ως το Ω – Εκ βαθέων» στο οποίο ανέλυε τις θέσεις του για την πολιτική, αποδεικνύοντας ότι ο αυθεντικότερος De Profundis συγγραφέας Οσκαρ Ουάιλντ είχε δίκιο όταν διαπίστωνε ότι η απόλυτη εξειδίκευση είναι η άπειρη γνώση του μηδενός. Ηταν πολύ αρμόζον που ο πρώτος που χάρηκε με τα νέα του καθήκοντα ήταν ο Νίκος Καρανίκας. «Σπηλιωτόπουλε, καλώς ήρθες» έγραψε στο Facebook, εξηγώντας ότι «η πολιτική και κομματική του καταγωγή δεν πρέπει να μας ταράζει γιατί φανερώνει πανικό ενός απολίτικου και φανατισμένου μοτίβου σκέψης, που δεν ταιριάζει στην Αριστερά». Η Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται, περιμένει τις ευρωεκλογές για να ξεκαθαρίσει τι της ταιριάζει, μόνο που μέχρι τότε κινδυνεύει να μην έχει ακροατήριο.
