Πώς νιώθει αλήθεια ένας βρετανός διπλωμάτης που πρέπει να διαχειριστεί την έξοδο από την ΕΕ; «Καλή ερώτηση» λέει με ένα αδιόρατο χαμόγελο. «Η πιο προφανής αλλαγή είναι ότι πλέον δεν συναντιόμαστε εδώ στην Αθήνα, όλοι μαζί, με τους υπόλοιπους ευρωπαίους συναδέλφους. Αυτό είναι κρίμα. Η δουλειά όμως ενός διπλωμάτη είναι να προβάλλει και να εφαρμόζει την πολιτική της κυβέρνησής του. Οταν ήρθα εδώ δεν περίμενα καθόλου την απόφαση για το Brexit και ανέλαβα τη θέση μου πριν από το δημοψήφισμα. Περάσαμε δύσκολες στιγμές» παραδέχεται. «Είχα», προσθέτει, «να αντιμετωπίσω πριν από όλα μία δυσπιστία ότι θα υλοποιηθεί τελικά η απόφαση για την αποχώρηση καθώς και μία λύπη από τους περισσότερους Ελληνες. Δεν αντιμετώπισα όμως την τιμωρητική διάθεση που υπήρχε σε κάποιες άλλες χώρες ή στις Βρυξέλλες».

Για την ίδια, τόσο η Συμφωνία Αποχώρησης όσο και η Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου και Συνεργασίας είναι καλές. Το μόνο σημείο που δεν λειτουργεί καλά είναι το Πρωτόκολλο για τη Βόρεια Ιρλανδία. «Η κατάσταση δεν είναι βιώσιμη και απειλεί την ισορροπία της Συμφωνίας της Μεγάλης Παρασκευής, για αυτό και η βρετανική κυβέρνηση κατέθεσε μία πρόταση για επαναδιαπραγμάτευση. Είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη να κάνει τη σχέση με τη Βρετανία πιο σταθερή, διότι η εναλλακτική λύση δεν είναι καλή» εξηγεί. Δηλώνει όμως απόλυτα ικανοποιημένη από τη συνεργασία με τις ελληνικές αρχές για τη διευθέτηση που βρέθηκε για τους Βρετανούς που κατοικούν μόνιμα στην Ελλάδα. «Η συνεργασία που είχαμε τόσο με τη σημερινή όσο και με την προηγούμενη κυβέρνηση ήταν εξαιρετική. Υπήρξε ευελιξία, ώστε οι Βρετανοί να μείνουν εδώ χωρίς προσκόμματα και δυσκολίες» σημειώνει.

Από εδώ και πέρα, ο στόχος είναι μία νέα πολυεπίπεδη διμερής σχέση. «Βρισκόμαστε», τονίζει η κυρία Σμιθ, «στη φάση οριστικοποίησης του Στρατηγικού Διμερούς Πλαισίου και ελπίζω αυτό να υπογραφεί το φθινόπωρο. Είναι ένα κείμενο που εκφράζει τις κοινές αξίες και αρχές, ενώ θέτει τους τομείς και τις προτεραιότητες μιας μελλοντικής συνεργασίας σε τομείς όπως η άμυνα, το εμπόριο, οι επενδύσεις, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, η καινοτομία και η έρευνα, η ασφάλεια και η δημόσια τάξη, η ψηφιοποίηση, η δημόσια υγεία, η μετανάστευση». Υπάρχει επίσης και μία ειδικότερη συμφωνία για συνεργασία σε θέματα άμυνας, που επίσης προχωρεί καλά. Σε αυτό το σημείο, δύσκολα η συζήτηση δεν θα μπορούσε να εισέλθει στη βρετανική παρουσία στη διεκδίκηση του προγράμματος για την προμήθεια των νέων φρεγατών του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Η ίδια θεωρεί ότι η ανταγωνιστική τιμή, η ευελιξία στη διαμόρφωση του πλοίου αλλά και το γεγονός ότι η προσφερόμενη φρεγάτα (Arrowhead 140) είναι αυτή που έχει επιλεγεί από το Βασιλικό Ναυτικό συνιστούν κομβικά κριτήρια. Ωστόσο, η «μάχη των φρεγατών» θα είναι μακρά και σκληρή.