Δεν ξέρω αν η ομιλία Καραμανλή στην Κρήτη προκάλεσε πραγματικά την κατακραυγή που αναφέρεται στη ΝΔ και τον ενθουσιασμό που φάνηκε στον ΣΥΡΙΖΑ.
– Αν είναι έτσι, τότε ο πρώην πρωθυπουργός έκανε λάθος. Είναι βαρύ πολιτικό λάθος να σε αποδοκιμάζουν οι δικοί σου και να σε χειροκροτούν οι αντίπαλοι.
– Αν δεν είναι έτσι, τότε κανείς δεν κατάλαβε τι έκανε.
Το γεγονός ότι την επομένη της ομιλίας και με δεδομένες τις αντιδράσεις αναγκάστηκε το επιτελείο του πρώην πρωθυπουργού να ανασκευάζει («δεν είναι έτσι», «διαβάστε την ομιλία», «δεν έκανε κριτική στην κυβέρνηση», «είπε το αυτονόητο») λέει πολλά.
Λέει κυρίως ότι ο Καραμανλής είτε αστόχησε είτε ατύχησε.
Διότι αν όντως εννοούσε όσα είπε, τότε δεν έχει πολλές επιλογές. Είτε θα ρίξει τον Πρωθυπουργό είτε θα ρίξει την κυβέρνηση είτε θα φτιάξει κόμμα.
Πολιτικοί συνομιλητές του επιμένουν πως τίποτα από τα τρία δεν είναι στις προθέσεις του.
Αλλά τότε τι εννοούσε; Δεν χρειαζόταν να τρέχει στην Κρήτη για να φωνάξει «όλα στο φως!» όταν ο Πρωθυπουργός (και όλη η Ελλάδα, μεταξύ μας…) το επαναλαμβάνει εδώ και έναν μήνα.
Η άλλη εξήγηση είναι ότι ο Καραμανλής επιχειρεί να κλονίσει τον Μητσοτάκη και να αναβιώσει την περίφημη «τρίτη συνιστώσα» μεταξύ καραμανλικών και ΣΥΡΙΖΑ που προσωποποίησε ο Παυλόπουλος και έλαμψε το 2014-2016 – πριν τη διαλύσει ο Μητσοτάκης…
Βεβαίως η Ιστορία επαναλαμβάνεται συνήθως ως φάρσα, ιδίως αν ήταν φάρσα εξ αρχής.
Αλλά κανείς δεν πιστεύει σοβαρά ότι ο Καραμανλής με τον Παυλόπουλο και δυο, τρεις πικραμένους θα διαμορφώσουν σήμερα νέες συμμαχίες. Ακόμη λιγότερο ότι θα φτιάξουν νέο κόμμα ή νέα ηγεσία.
Θα ήταν ένα είδος «καραμανλισμού με μυαλό Αντώναρου», και έως τώρα ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποδειχθεί καλύτερος από τόσο.
Ούτως ή άλλως όμως, ακόμη και ως φάρσα, η επίθεση του Καραμανλή στον Πρωθυπουργό ήταν επίθεση.
Που ακολούθησε την πρωτοφανή επίθεση Παυλόπουλου στον Μητσοτάκη – πρωτοφανής επειδή ποτέ άλλοτε από το 1974 πρώην ή νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει ζητήσει την ανατροπή Πρωθυπουργού…
Ενδεχομένως ο Παυλόπουλος έχει προσωπικές πικρίες λόγω της μη επανεκλογής του. Ταυτοχρόνως όμως επιβεβαιώνει την ορθότητά της.
Σκεφτείτε. Αν ο Θεός δεν είχε φωτίσει τον Μητσοτάκη να αλλάξει Πρόεδρο, θα είχαμε τώρα πολιτειακή κρίση και όχι γκρίνιες πρώην.
Υπάρχει λοιπόν σχέδιο πίσω από όλα αυτά; Δεν είμαι βέβαιος.
Ενδεχομένως θέλουν να κοντύνουν τον Μητσοτάκη, να υπενθυμίσουν την παρουσία τους ή να ζήσουν έναν γύρο δημοσιότητας. Πολύ δύσκολα όμως θα επέστρεφε η χώρα στην παλαιά σύμπραξη καραμανλικών και Τσίπρα.
Ο Καραμανλής βεβαίως είναι ίσως ο μόνος κάτοικος Ελλάδας που δεν έχει πει ποτέ κακή κουβέντα για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – ακόμη και ο Σκουρλέτης ή ο Τζανακόπουλος κάτι θα έχουν ψιθυρίσει…
Δεν έβγαλε τσιμουδιά ούτε όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με τον Παπαγγελόπουλο πήγαν να χώσουν φυλακή τη μισή Βουλή με τη Novartis. Κατά σύμπτωση τότε και ο Παυλόπουλος κοιτούσε τη Γιαδικιάρογλου που κοιτούσε την Πετροπούλου.
Φυσικά ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει το ενδιαφέρον του πρώην πρωθυπουργού και του πρώην Προέδρου για τη θεσμική τάξη και διαφάνεια.
Αλλωστε επί κυβερνήσεων Καραμανλή και Παυλόπουλου διοικητής της ΕΥΠ ήταν ο Παπαγγελόπουλος!
Μπαξέδες
Πριν από 48 χρόνια, η «Τρίτη Σεπτεμβρίου» ήταν απλώς ένας δρόμος της Αθήνας χωρίς μπαξέδες.
Μετά μάθαμε ότι εκείνη τη μέρα «ο Ανδρέας έφτιαξε κόμμα».
Χρειάστηκαν μάλιστα κάποιες εβδομάδες για να αποσαφηνιστεί πώς λένε «το κόμμα του Ανδρέα» και να καταλήξουμε στο ΠαΣοΚ.
Χωρίς να το ξέρουμε, ιδρύθηκε τότε ο πιο αποτελεσματικός πολιτικός μηχανισμός της Μεταπολίτευσης.
Κυβέρνησε 21 χρόνια μόνο του, άλλα τρία σε διάφορους συνδυασμούς, και κανείς δεν θα αρνηθεί ότι άλλαξε την Ελλάδα.
Τα τελευταία δέκα χρόνια του ΠαΣοΚ ήταν δύσκολα. Και τώρα πασχίζει να ξαναπιάσει το νήμα.
Γιατί όχι; Η πολιτική δίνει ενίοτε δεύτερες ευκαιρίες. Απλώς δεν θυμάμαι καμία τρίτη.
Συμπτώσεις
Ομολογώ ότι δεν έχω άποψη για τους 38 πρόσφυγες που ταλαιπωρήθηκαν στον Εβρο και για το κοριτσάκι που το έλεγαν Μαρία ή Μάγια ή Μύριαμ και το οποίο είτε πέθανε είτε δεν πέθανε.
Δεν έχω άποψη για τον δημοσιογράφο που δήλωνε μεταφραστής, ούτε για τις οργανώσεις που κάλυψαν τον μεταφραστή που δήλωνε δημοσιογράφος.
Ο,τι κι αν ισχύει όμως είναι προφανές ότι παίχτηκε χοντρό παιχνίδι εναντίον της χώρας. Και ότι η Δικαιοσύνη πρέπει να το διερευνήσει μέχρι τελείας.
Ακόμη περισσότερο που το παιχνίδι παρατείνεται από τον προϊστάμενο του μεταφραστή ή/και δημοσιογράφου στον «Spiegel».
Εδώ έχουμε μερικές συμπτώσεις.
Ο προϊστάμενος έχει σπουδάσει διεθνείς σχέσεις στην… Κωνσταντινούπολη(!) – δεν ξέρω πόσο σύνηθες είναι για νεαρούς Γερμανούς να σπουδάζουν διεθνείς σχέσεις στην Τουρκία, αλλά ας το αποδώσουμε στη φιλομάθειά του.
Στη συνέχεια διετέλεσε ανταποκριτής στην Τουρκία και μάλιστα έγραψε μια βιογραφία του Ερντογάν.
Το ενδιαφέρον είναι ότι κοτζάμ βιογραφία δεν εντοπίζει στον Ερντογάν τη ροπή στον αυταρχισμό που ανακάλυψε προ ημερών στον Μητσοτάκη.
Προφανώς το έψαξε καλύτερα και βρήκε ότι «η ελληνική κυβέρνηση έχει de facto αναστείλει το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο» («Der Spiegel», 31/8). Δεν ξέρω πού το ξέρει, ενδεχομένως ρώτησε το κοριτσάκι που είτε έζησε είτε πέθανε.
Ελα όμως που ο προϊστάμενος δεν τα έβαλε μόνο με την Ελλάδα αλλά και με τη Frontex.
Το 2021 δημοσίευσε ένα βιβλίο «Πώς η Frontex βοηθάει να επιστρέφουν οι μετανάστες σε λιβυκά στρατόπεδα βασανιστηρίων».
Μάλλον πρέπει να είναι ένα περίεργο είδος δημοσιογράφου που καταπίνει τον Ερντογάν αλλά τον ενοχλούν ο Μητσοτάκης και η Frontex.
Καταλήγει δε ότι «η ΕΕ πρέπει να παρέμβει» – στην Ελλάδα!
Αυτά όμως παθαίνεις όταν σπουδάζεις διεθνείς σχέσεις σε τουρκικά πανεπιστήμια.
Δηλαδή πώς θα παρέμβει η ΕΕ; Αν προτίθενται να στείλουν αγήματα δημοσιογράφων-μεταφραστών, μάλλον θα δυσκολευτούν.
Ενώ αν θυμάμαι καλά, τα Waffen SS έχουν διαλυθεί προ πολλού.
