Το τραύμα που αφήνουν πίσω τους οι ανελέητες αυγουστιάτικες πυρκαγιές είναι βαθύ. Πλήγωσε σχεδόν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον, συγκλόνισε την κοινωνία και χωρίς αμφιβολία κλόνισε την κυβέρνηση. Ειδικά στη Βόρεια Εύβοια, όπου εξελίχθηκε η μεγαλύτερη σε έκταση, στα ελληνικά χρονικά, πυρκαγιά, η καταστροφή της φύσης είναι ολοσχερής, οι ατελείωτες, διατηρούμενες επί ημέρες, φλόγες πύρωσαν στην κυριολεξία, με το υψηλότατο θερμικό τους φορτίο, το χώμα, θέτοντας ζητήματα υπαρξιακά για τον τόπο και τους κατοίκους.
Επλήγη εκεί βάναυσα η βιοποικιλότητα, χάθηκαν πλούσια οικοσυστήματα, κατακάηκαν αποδοτικότατες καλλιέργειες και μαζί ακυρώθηκαν δραστηριότητες καταρρίπτοντας τις όποιες βεβαιότητες που συνήθως συνοδεύουν τη ζωή των ανθρώπων. Αλλά και οι άλλες πυρκαγιές στη Βόρειο-ανατολική Αττική, στην Ανατολική Μάνη, στη Μεσσηνία, στην Ηλεία, στη Φωκίδα και εσχάτως στη Γορτυνία της Αρκαδίας, μόνο αμελητέες δεν είναι. Και εκεί κατακάηκαν δασικές και καλλιεργούμενες εκτάσεις και μαζί χάθηκαν σπίτια, αποθήκες, ποιμνιοστάσια και επιχειρήσεις. Το σοκ προφανώς ήταν μεγάλο και τα συναισθήματα έντονα για την ελληνική κοινωνία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
