Του Νίκου Μάντη
Η τεχνολογία των εγκεφαλικών εμφυτευμάτων που απασχόλησε πρόσφατα την ειδησεογραφία, λόγω της λήψης άδειας της εταιρείας Neuralink για διεξαγωγή πειραμάτων σε ανθρώπους, έχει πίσω της αρκετή ιστορία ως λογοτεχνικό θέμα. Στον χώρο της λεγόμενης «μετανθρωπιστικής» κοινότητας (transhumanism), πολλά μέλη της οποίας είναι «οραματιστές-μεγιστάνες» σαν τον Ιλον Μασκ, κυριαρχούν φιλοδοξίες που διαρρηγνύουν τα όρια της φαντασίας: οι μετανθρωπιστές ονειρεύονται ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι θα εκμεταλλεύονται την τεχνολογία, συνδυάζοντας βιολογικά και μετεμφυτευμένα μηχανικά/ψηφιακά μέλη, ώστε να αποκτούν υπερφυσικές δυνάμεις ή να καταφέρουν να «επιλύσουν» το πρόβλημα της θνητότητας φορτώνοντας τη μνήμη τους ως data σε κάποιο αρχείο και στη συνέχεια σε άλλο βιολογικό σώμα. Είναι λοιπόν προφανές ότι, για ορισμένες από τις πιο υπερφίαλες φιλοδοξίες τους, ευθύνεται η λογοτεχνία του φανταστικού και δη η επιστημονική φαντασία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
