Πώς συμβιβάζονται Θεός και πολιτική; Και τι γυρεύει ένα πνευματικό τέκνο του αγιοποιημένου το 2015 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο αγιορείτη μοναχού Παϊσίου στην «αρένα» του Κοινοβουλίου, ένας άνθρωπος που αναζητώντας τον «δρόμο της Αλήθειας», βρέθηκε μέχρι και στα άσραμ της μακρινής Ινδίας δίπλα σε ινδουιστές γκουρού και γιόγκι προκειμένου να μελετήσει τα μυστικά του εσωτερισμού και διαλογισμού;
Η παραίτηση που τον έβαλε στη Βουλή
Ο νέος βουλευτής Επικρατείας της εθνικοπατριωτικής Νίκης των ελληνορθόδοξων παραδόσεων και των αγιορείτικων διασυνδέσεων Αθανάσιος Ρακοβαλής ορκίστηκε ήδη «στο όνομα της Aγίας και Oμοούσιας και Aδιαίρετης Tριάδας» και αναλαμβάνει τα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα.
Αν και όπως λέγεται στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου είχε αποτραβηχτεί από τη Νίκη, η παραίτηση του προκατόχου του Γιώργου Αποστολάκη και η παράδοση της έδρας, άνοιξε την πόρτα της εισόδου στην Βουλή σε έναν άνθρωπο που στους κύκλους των θρησκευτικών οργανώσεων θεωρείται μαθητής του Αγίου, ταγμένος στη διάδοση των διδαχών, των προρρήσεων και των προφητειών του, που έχει κάνει σκοπό και αποστολή της ζωής του τη διάδοση του λόγου, της αρετής και των θαυμάτων του πνευματικού του πατέρα.
Φυσικός με θητεία 12 χρόνια δίπλα στον Αγιο
Ο φυσικός, συνταξιούχος εκπαιδευτικός στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αγιογράφος και συγγραφέας, πέρασε αρκετά χρόνια στο Αγιον Ορος: πέντε από αυτά ως καθηγητής στην Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία και τρία ως μαθητευόμενος αγιογράφος και δόκιμος μοναχός. Πίστεψε στον Χριστό ερχόμενος σε επαφή με τον Αγιο Παΐσιο και είδε, όπως κηρύττει στις ομιλίες του, ενσαρκωμένη στο πρόσωπό του την αλήθεια του Ευαγγελίου.
Στο Αγιον Ορος βρέθηκε ως επισκέπτης. Ομως δεν χρειάστηκε πολύ για να τον διακρίνει ο ενάρετος μοναχός. «Ούτε χέρια φιλάω ούτε εικόνα προσκυνάω» του είχε πει ο αμύητος νεαρός στην πρώτη τους συνάντηση και εκείνος του απάντησε: «Καλά κάνεις! Αφού δεν πιστεύεις, αυτό είναι τίμιο». Ετσι, «ξεκλείδωσε» την ψυχή του, όπως αποκαλύπτει.
Ο ορθολογιστής φυσικός αντιλήφθηκε σύντομα ότι «η επιστήμη δεν τα εξηγεί όλα». Ηταν κοντά στον Αγιο δώδεκα χρόνια. Και όπως διαβεβαιώνει τους πιστούς, είδε θαύματα και έγινε κοινωνός ανεξήγητων και υπερβατικών καταστάσεων – είδε τον Παΐσιο να ακτινοβολεί και να λάμπει, άκουσε ότι θεράπευε ασθένειες από απόσταση, διαπίστωσε ότι γνώριζε λεπτομέρειες για τη ζωή πολλών αγνώστων επισκεπτών του, όπως και του ιδίου.
Το ταξίδι στην Ινδία και οι «γιόγκηδες»
Οπως εξιστορεί σε βίντεό του, κάποτε, πηγαίνοντας να συναντήσει τον Γέροντα σε περίοδο Σαρακοστής, πάλευε μέσα του με την επιθυμία να φάει ένα… κανταΐφι. Οταν έφτασε στον Παΐσιο εκείνος του προσέφερε αυτό που λαχταρούσε. «Πού βρέθηκε το κανταΐφι; Χάρισμα. Ηταν καρδιογνώστης. Γνώριζε τι σκέφτεσαι» εξηγεί. Προσκαλείται για να μιλήσει σε συγκεντρώσεις ανά την Ελλάδα για την πνευματική σχέση του με τον Αγιο, για τον οποίο έχει γράψει αρκετά βιβλία: «Ο π. Παΐσιος μου είπε…», «Ψίθυροι», «Ταξίδι στη Θράκη με τον Οσιο Παΐσιο», «Ο Αγιος Παΐσιος, το Ευαγγέλιο και ο Χριστός» κ.ά.
Οι αναζητήσεις του ωστόσο δεν περιορίστηκαν στον Παΐσιο. Ταξίδεψε στην Ινδία για να ερευνήσει τι κάνουν «οι γιόγκηδες και οι γκουρούδες» και ήρθε σε επαφή «με τα θαυμαστά και υπερφυσικά πράγματα» που γίνονται εκεί: «Από τη μια κάθονταν οι γιόγκηδες με τον γκουρού και απέναντι οι μαθητές. Οταν μιλούσε ο γκουρού ένα φως σαν μια χρυσή μπάλα που μεγάλωνε τους τύλιξε όλους και τους αλλοίωσε πνευματικά» διηγείται σε ένα από τα βίντεο που κυκλοφορούν στο YouTube με τις ομιλίες του στο χριστεπώνυμο ακροατήριό του με σταθερό θέμα «Μου είπε ο Αγιος Παΐσιος».
Οι σκέψεις από το 2020 για δημιουργία κόμματος
Οταν επέστρεψε από την Ινδία πήγε στον Γέροντα και του είπε όσα είχε δει. «Τότε σήκωσε το χέρι του, το ακούμπησε στο κεφάλι του και προσευχήθηκε και όλη η αυλή γέμισε ένα φως και τότε κατάλαβα ποιο είναι το φως του Χριστού και ποιο των ανατολικών θρησκειών. Δεν έχουν καμία σχέση – όση το χρυσάφι με τη σκουριά». Ετσι πείστηκε ότι «εμείς έχουμε την αλήθεια» και ότι όσα είδε εκεί «συμβαίνουν με τη δύναμη του διαβόλου».
Από το 2020 αναρωτιόταν μήπως έφτασε η ώρα «να συμμετέχουμε ενεργά στην πολιτική», μήπως έφτασε ή ώρα «για ένα νέο πολιτικό σχήμα», μήπως πρέπει «να βαδίσουμε ή καλλίτερα να τρέξουμε προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός πατριωτικού, ορθόδοξου και δημοκρατικού πολιτικού κινήματος που θα αναλάβει την ηγεσία του Ελληνικού κράτους». Τον πρόλαβε ο Δημήτρης Νατσιός, ο οποίος προχώρησε στην ίδρυση της Νίκης, που στις εκλογές του 2023 συγκέντρωσε 3,7% (172.260 ψήφοι) εκλέγοντας 10 βουλευτές. Αν και μέχρι πρότινος το μόρφωμα αυτό είχε μείνει αλώβητο από τις τάσεις ρευστοποίησης που καταγράφονται στην παρούσα Βουλή, η αποχώρηση του κ. Αποστολάκη ανέδειξε τις εσωτερικές διαφωνίες που υπάρχουν, καθώς, όπως λέγεται, οι πραγματικοί λόγοι που τον οδήγησαν στην έξοδο ήταν η στρατηγική και η ηγετική παρουσία του κ. Νατσιού.
Η προφητεία για την επιστροφή της Πόλης
Το λιβάνισμα στα γραφεία της Νίκης στο ισόγειο της Βουλής και οι προσευχές για να μείνουν μακριά οι ορατοί και αόρατοι εχθροί, δεν απέτρεψαν τη διχόνοια. «Δεν έχει νόημα πλέον να ασχολείσαι με τη φθορά και τη σήψη. Λερώνεσαι ανεπαίσθητα. Αλλά και πάλι, δεν μπορείς να μην καρτερείς μια ελπίδα…» έγραψε σιβυλλικά ο παραιτηθείς βουλευτής, διαψεύδοντας ότι οδηγήθηκε στην απόφαση αυτή λόγω υγείας.
«Μια χαρά είμαι» δήλωσε, παραχωρώντας τη θέση του στον επιλαχόντα κ. Ρακοβαλή, ο οποίος, μεταξύ πολλών άλλων, έχει αναφερθεί και στην προφητεία του Παϊσίου για την επιστροφή της Πόλης στους Ελληνες. «Σε μερικούς δεν συμφέρει να υπάρχει η Ελλάδα», όμως «ο Θεός έχει τα δικά του σχέδια» κόντρα στα συμφέροντα και στα σχέδια των «μεγάλων» που οι αντιθέσεις τους θα τους οδηγήσουν σε πόλεμο και θα αναγκαστούν τότε να στραφούν στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Αγίου. «Θα γίνει πόλεμος και θα αποδεκατιστούν πολλοί. Θα πέσει και χολέρα. Θα μας δώσουν την ευρωπαϊκή πλευρά της Πόλης και ένα μέρος θα πάει στην Ασιατική. Πάρα πολλοί θα ξαναβαφτιστούν Χριστιανοί και με τη βοήθειά τους θα κυβερνήσουμε την Πόλη», κατά την προφητεία. «Το είπε αυτός που είχε προβλέψει τόσα γεγονότα στη ζωή μου» διαβεβαιώνει το κοινό του ο νέος βουλευτής Επικρατείας της Νίκης, η παρουσία του οποίου στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες αναμένεται με απορία και ενδιαφέρον.
