Αλ. Τσίπρας: Από τη Συμφωνία των Πρεσπών στη συνταγή του Ανδρέα

Η προ ημερών επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στις Σέρρες, τη γενέτειρα της οικογένειας Καραμανλή που κρατάει το οικόσημο της Νέας Δημοκρατίας, ήταν μια σημαντική κίνηση για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Και αυτό διότι έδειξε ότι έχει μια διαφορετική προεκλογική συμπεριφορά σε σχέση με το 2019, όταν η Μακεδονία ήταν «μαύρη τρύπα» και περιοχή που δύσκολα μπορούσε να κινηθεί άνετα λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Τα χρόνια πέρασαν και είμαστε ακριβώς στη μέση της δεκαετίας, όπως έλεγε, ενθυμούμενος ένα κεντρικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, τη φράση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, πατρός του σημερινού Πρωθυπουργού, «σε δέκα χρόνια κανείς δεν θα θυμάται το όνομα». Αυτή είναι μια σημαντική διαφορά της τωρινής προεκλογικής εκστρατείας σε σύγκριση με την προ τετραετίας. Και δεν είναι η μόνη.

Το κρίσιμο στοίχημα για τον Αλέξη Τσίπρα

Ο κ. Τσίπρας είχε τότε στην πλάτη του την τετραετία της διακυβέρνησης και μάλιστα με τον πρόεδρο των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνο Καμμένο. Τώρα εμφανίζεται ωσάν να έχει επέλθει η… πολιτική καθαγίαση από την πρωθυπουργική θητεία μέσα από την κολυμβήθρα της αντιπολίτευσης. Και είναι σίγουρα διαφορετικά, αν και ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης του θυμίζει την τετραετία 2015-2019 και θέτει το δίλημμα «ή πίσω στην περίοδο Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ή μπροστά».

Το κρίσιμο στοίχημα για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι να κερδίσει το κόμμα του την υποστήριξη των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας. Και αυτό είναι κρίσιμο, διότι με τα σημερινά στοιχεία, οι νέοι φαίνεται ότι θα ψηφίσουν σε πολύ μεγάλο ποσοστό, θα είναι στην πλειοψηφία τους καταγγελτικοί για τη ΝΔ, αλλά υπάρχει ερωτηματικό για το εάν θα στηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ που ρίχνει βάρος σε αυτό.

Και ουδείς μπορεί να εκτιμήσει, έστω κατά προσέγγιση, εάν ένα σημαντικό τμήμα της νεολαίας θα πειστεί ή θα γοητευτεί έστω από συνθήματα του παρελθόντος περί αλλαγής και συμβολαίων. Ο κ. Τσίπρας ουσιαστικά χρησιμοποιεί παραλλαγές των συνθημάτων του Ανδρέα Παπανδρέου. Προ ημερών ο τίτλος της εκδήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στο Λαύριο, όπου παρουσιάστηκαν οι βασικοί άξονες του κυβερνητικού προγράμματος, ήταν «συμβόλαιο για την αλλαγή», που είναι μια παραλλαγή του συνθήματος του Ανδρέα Παπανδρέου «συμβόλαιο με τον λαό».

Το άκρως όμως ενδιαφέρον είναι ότι ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί και συνθήματα του πρώην προέδρου του ΠαΣοΚ Γιώργου Παπανδρέου. «Θα συνεχίσουμε να βουλιάζουμε ή θα αλλάξουμε;» διερωτήθηκε πριν από μέρες ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απαντώντας στο δίλημμα των εκλογών. Ουσιαστικά είπε το ίδιο που είχαν πει ο κ. Παπανδρέου και το ΠαΣοΚ ως σύνθημα στις εκλογές του 2017, «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Εάν παρατηρήσει κανείς θα δει πολλά κοινά σημεία της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην πορεία προς τις εκλογές με παλαιότερες καμπάνιες του ΠαΣοΚ.

Επίσης, η αλλαγή του Ανδρέα Παπανδρέου έγινε «πολιτική αλλαγή», ενώ αξιοποιεί και το αφήγημα περί «κακής» και «επαράτου Δεξιάς» που ήταν έμπνευσης του Κώστα Λαλιώτη την εποχή της παντοκρατορίας του ΠαΣοΚ, κ.ά. και βέβαια οι αναφορές περί τοξικότητας για τον Πρωθυπουργό, όπως έλεγαν και τα στελέχη της Χαρ. Τρικούπη για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη το 1990-1993.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, μετά και τον… καβγά με το ΠαΣοΚ για την κληρονομιά του Ανδρέα Παπανδρέου, θέλησε να εξηγήσει προχθές από την Αρτα, τον τόπο καταγωγής του, γιατί χρησιμοποιεί τα συνθήματα της δεκαετίας του 1980. «Τους πονάει που μιλάμε για την αλλαγή. Δεν αποτελούν ιδιοκτησία κανενός. Ανήκουν τα συνθήματα σε όλους τους δημοκράτες πολίτες. Γι’ αυτό ευθύνεται η Δεξιά του κ. Μητσοτάκη που ξεπέρασε και τον πατέρα του της περιόδου 1990-1993» είπε προχθές το μεσημέρι από την Αρτα, από όπου έβαλε και το δίλημμα των εκλογών. «Μητσοτάκης ή αλλαγή;» είπε και εμφανίστηκε σίγουρος για την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Το αξιοσημείωτο είναι ότι είπε πως όποιο κόμμα έρθει πρώτο θα σχηματίσει κυβέρνηση.

Κατά τα άλλα, τις επόμενες ημέρες θα ενταθεί η προσπάθεια προβολής των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κυρίως μέσω του Διαδικτύου και είναι ενδεικτικά τα μηνύματα που απευθύνονται σε διάφορες κοινωνικές ομάδες, με τηλεοπτικά σποτάκια, όπως: α) Να πιστέψουμε ότι ο βάλτος είναι κανονικότητα. Αυτό θέλουν, β) Να μην ψηφίσεις. Να πιστέψεις πως η φυλακή σου είναι η ελευθερία σου. Αυτό θέλουν, γ) Να πιστέψουμε πως η χώρα τούς ανήκει. Αυτό θέλουν, δ) Να πιστέψουμε ότι το παρακράτος είναι κανονικότητα. Αυτό θέλουν, κ.ά., ενώ υπάρχει και στόχευση σε επαγγελματικές ομάδες, όπως π.χ. για γιατρούς, μικρομεσαίους, αγρότες.