ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΕΙΚΟΝΑ
Ο κόσμος, κατά κοινή ομολογία, είναι ασταθής περισσότερο από ποτέ στα μεταπολεμικά χρόνια, γεμάτος κινδύνους, απειλές, αβεβαιότητες και απρόβλεπτα γεγονότα.
Κινείται ο πλανήτης ολόκληρος στο μεταίχμιο μιας νέας, αδιαμόρφωτης ακόμη εποχής και για τούτο είναι απόλυτα αντιφατικός.
Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος, παρότι κατά τα φαινόμενα εξαντλεί τα αντιμαχόμενα μέρη, επιμένει, επιδρώντας καταλυτικά στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο, πιέζοντας πολλαπλώς τις οικονομίες και τις κοινωνίες.
Ειδικά η Ευρώπη, διαιρεμένη και δύστοκη όπως είναι, βρίσκεται αντιμέτωπη με μοναδική κρίση, ικανή να απειλήσει την οικονομική της ευρωστία και το μέλλον της.
Η πολεμική κρίση και όσα τη συνοδεύουν δοκιμάζουν τις αντοχές των κυβερνήσεων, οι οποίες είναι υποχρεωμένες να διαχειριστούν την πληθωριστική έξαρση, τις εισοδηματικές απώλειες, τις εντεινόμενες ανισότητες και βεβαίως το πλήθος των ανεκπλήρωτων προσδοκιών που τροφοδοτούν τις κοινωνικές εντάσεις.
Επιπλέον, διατηρούμενος ο πόλεμος ενθαρρύνει τους αυταρχικούς ηγέτες που εγείρουν υπερφίαλες ανιστόρητες διεκδικήσεις και είναι έτοιμοι να θυσιάσουν δι’ ασήμαντον αφορμήν το αγαθό της ειρήνης.
Ταυτόχρονα η επικρατούσα γεωπολιτική αστάθεια και η γενικευμένη αίσθηση ανακατανομής του κόσμου αλλά και του παγκόσμιου πλούτου εντείνουν τους ανταγωνισμούς και πολλαπλασιάζουν τις εντάσεις διεθνώς. Η εχθρότητα μεταξύ των ισχυρών του πλανήτη περισσεύει, φθάνει στα επίπεδα των δεκαετιών του Ψυχρού Πολέμου. Οι σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας και Κίνας βρίσκονται στο χειρότερο σημείο και όλα επιβεβαιώνουν ακριβώς ότι ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα προπαρασκευαζόμενων συγκρούσεων και μοναδικών γεωπολιτικών μετατοπίσεων.
Το παράδειγμα του διεξαγόμενου στο Κατάρ Παγκοσμίου Κυπέλλου ποδοσφαίρου δίνει το μέτρο τούτης της μεταιχμιακής και απόλυτα αντιφατικής εποχής.
Μια χώρα 300.000 γηγενών και άλλων περίπου 3.000.000 φτωχών μεταναστών χωρίς καμία ποδοσφαιρική παράδοση φιλοξενεί την πιο πλούσια και πιο σπάταλη παγκόσμια διοργάνωση στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Σε περιβάλλον διεθνούς γεωπολιτικής και οικονομικής αστάθειας το προικοδοτημένο από την τρέχουσα πρωτοφανή μεταφορά πλούτου από τις ενεργοβόρες οικονομίες στους παραγωγούς ενεργειακών αγαθών Κατάρ ξοδεύει αφειδώς 200 δισ. δολάρια για το Μουντιάλ, ποσό υψηλότερο από το σύνολο όλων των προηγούμενων διοργανώσεων.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην περιφέρεια αυτής της εξελισσόμενης γεωπολιτικής ανακατάταξης. Σε μια κρίσιμη και μεταβατική για την οικονομία της περίοδο επηρεάζεται ευθέως από τον πόλεμο στην Ουκρανία, πληγώνεται από την ευρωπαϊκή δυστοκία και ταυτόχρονα είναι αναγκασμένη να ξοδεύει πολλαπλάσια για την άμυνά της, προκειμένου να αντιμετωπίσει την εθνικιστική και αναθεωρητική ηγεσία της γειτονικής Τουρκίας, που νομίζει ότι ήλθε ο καιρός να αναβιώσει τα νεοοθωμανικά όνειρά της και να επικρατήσει στην ευρύτερη ζώνη των Βαλκανίων, του Ευξείνου και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Είναι τούτη μια ιδιαίτερη και απαιτητική συνθήκη για τη χώρα, την πολιτική της ηγεσία και τον λαό μας. Το ευτύχημα είναι ότι παρά τις πολλές αντιξοότητες και προκλήσεις της περιόδου η ελληνική οικονομία συνεχίζει να αποδίδει, να κινείται δυναμικά, να προσελκύει ολοένα και περισσότερες επενδύσεις και να δημιουργεί ευκαιρίες προόδου.
Αυτή είναι σε αδρές γραμμές η μεγάλη εικόνα της περιόδου. Το δυστύχημα είναι ότι η μικρή εικόνα που αποδίδει η εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας απέχει πολύ από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις τούτης της ταραχώδους και επικίνδυνης εποχής. Η κυβέρνηση πιέζεται αφόρητα από το σκάνδαλο των υποκλοπών, δοκιμάζεται πραγματικά από το αμαρτωλό δίκτυο των παρακολουθήσεων που αναπτύχθηκε στους κόλπους της και οφείλει εκκαθάριση εν όψει των επικείμενων δύσκολων διπλών εκλογών που θα διεξαχθούν σε λίγους μήνες. Και η αντιπολίτευση δεν δείχνει έτοιμη και ικανή να προσφέρει τη διεκδικούμενη από πολλούς εναλλακτική λύση. Η χώρα ωστόσο δεν επιτρέπεται να διολισθήσει σε περιβάλλον πολιτικής αστάθειας και ακυβερνησίας σε τούτες τις απολύτως ασταθείς γεωπολιτικές συνθήκες. Τη λύση προφανώς θα τη δώσει ο κυρίαρχος ελληνικός λαός με την ψήφο του, η κατάθεση της οποίας δεν μπορεί πλέον να βραδύνει πολύ…
ΤΟ ΒΗΜΑ
