Αλλοτε ήταν η ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής ζωής. Αλλά σε μια ματσό κοινωνία τι θα ήταν η μπάλα χωρίς το σεξ; Τι θα ήταν η πολιτική χωρίς τη σεξουαλικοποίησή της; Πριν απαντήσει κανείς στο ερώτημα, αξίζει να σταθεί στον τρόπο. Εκεί θα δει ότι οι επώνυμοι της πολιτικής έχουν ιδιοποιηθεί τις μεθόδους των ανώνυμων τρολ. Ενας βουλευτής της αντιπολίτευσης δανείζεται το χάσταγκ #νδ_παιδεραστές, μία βουλευτής, βετεράνος του θεάματος, έδωσε στο χάσταγκ την προφορικότητα που του έλειπε: «Είστε», είπε στη Βουλή, «κόμμα βιαστών».
Εντάξει, οι δύο βουλευτές ζήτησαν συγγνώμη. Στην εποχή των σόσιαλ μίντια δεν είναι μόνο η γλώσσα που ξεφεύγει, είναι και τα δάχτυλα στο πληκτρολόγιο. Οι λέξεις δεν το σκάνε μόνο από το έρκος των οδόντων, δραπευτεύουν από παντού. Κάποιος πιάνει και γράφει, άλλος θολώνει και φωνάζει. Ετσι συμβαίνει στις δημοκρατίες, η εφηβική παρεκτροπή τους είναι οι βουλευτές τους. Στα βουλευτήρια είναι σαν να κάνουν πάρτι οι ορμόνες, οι κανονισμοί υποκύπτουν στους κανόνες της παιδικής χάβρας.
Ο,τι όμως λένε τα παιδιά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, οι μεγάλοι το υπαινίσσονται. Δεν είναι μόνο οι βουλευτές. Είναι και οι πιο θεσμικές εκδοχές του κόμματος που αφήνουν να εννοηθεί πως η ροή των πληροφοριών όχι με τους βιαστικούς ρυθμούς των μίντια αλλά με τους πιο αργούς της Δικαιοσύνης ισοδυναμεί με απόπειρα συγκάλυψης. Η ΝΔ δεν είναι μόνο κόμμα παιδεραστών, τους κρύβει κιόλας. Η πολιτική, έτσι, σεξουαλικοποιείται και διά της κλειδαρότρυπας. Αρκεί να σκύψει κανείς, είναι σαν να λένε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ή ο αρμόδιος τομεάρχης, για να δει επιφανείς της ΝΔ στις πιο ακατανόμαστες πράξεις.
Εχει πολιτική ταυτότητα η παιδεραστία; Είναι δεξιά ή αριστερή; Αποδίδοντας σε μια κατηγορία εγκληματιών γαλάζια φρονήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να αποκαλύπτεται σαν ένα αντιπολιτευτικό κόμμα που στερείται αντιπολιτευτικής ύλης. Οχι μόνο οι άπειροι πολιτικά με τις εφηβικές παρορμήσεις, αλλά και οι πιο ώριμοι και μπαρουτοκαπνισμένοι, διαγράφουν από την ατζέντα την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια ή τις παρακολουθήσεις για να φωνάξουν ή να υπαινιχθούν πως η ΝΔ δεν είναι πολιτικό κόμμα αλλά κύκλωμα παιδεραστίας. Τι να κάνει μετά η εμφάνιση του αρχηγού στη Βουλή την Παρασκευή, όταν έχει προηγηθεί μια εβδομάδα υπαινιγμών; Πώς να γίνει χάσταγκ η «ακρίβεια Μητσοτάκη» ακόμη και όταν εκστομίζει το σύνθημα ο Αλέξης Τσίπρας;
Προδίδεται κι έτσι η αντιπολιτευτική ένδεια. Φανερώνεται όταν μια αντιπολίτευση φτάνει να κάνει τη δουλειά της με το αστυνομικό δελτίο. Σαν να μην πιστεύει στην παραμικρή πιθανότητα κέρδους από τα μείζονα ζητήματα, ο ΣΥΡΙΖΑ ξοδεύεται σε συνεχείς απόπειρες κεφαλαιοποίησης σε ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει στην επικαιρότητα. Αντιπολίτευση για την Κουμουνδούρου σηκώνουν και τα F-16 στην αμερικανική Γερουσία και η φρίκη επί Κολωνώ. Πώς απαντά η ΝΔ; Με αντιπολίτευση στην αντιπολίτευση. Στη μία περίπτωση καταγγέλλει τον ΣΥΡΙΖΑ για «ρεκόρ χυδαιότητας» και στην άλλη τον ταυτίζει με το τουρκικό πρακτορείο Αναντολού. Γιατί μπορεί να μην υπάρχουν κόμματα παιδεραστών, όπως θέλει ο συριζαϊκός υπαινιγμός. Αλλά οπωσδήποτε δεν υπάρχουν ούτε κόμματα αγγέλων.
