Σε ολόκληρο τον πλανήτη, απειράριθμοι καλλιτέχνες όλων των τεχνών και όλων των ειδών συναγωνίζονται να εκδηλώσουν τη συμπαράστασή τους στην Ουκρανία.
Προσοχή. Δεν είναι γενικά κατά του πολέμου, ούτε υπέρ των αμάχων και του ανθρώπου ούτε δακρύζουν για τα θύματα «από όπου κι αν προέρχονται».
Υπερασπίζονται μια συγκεκριμένη χώρα που αντιστέκεται στην εισβολή μιας συγκεκριμένης αληταρίας. Καθαρά πράγματα.
Με τα πολλά ευαισθητοποιήθηκαν κάποιοι καλλιτέχνες και στην Ελλάδα, όπου διοργανώνουν μια «Συναυλία Ειρήνης» (29/3). Με το σύνθημα «ειρήνη είναι η απάντηση όποιο κι αν είναι το ερώτημα» και «αλληλεγγύη σε όλους».
Ωραία, αλλά αν η ειρήνη είναι η απάντηση, τότε ποιος είναι ο πόλεμος;
Eνδεχομένως εννοούν τον πόλεμο στο Σαχέλ που μπήκε στον δέκατο χρόνο και έως τώρα είχαν ξεχάσει να δώσουν μια απάντηση. Αλλωστε για το Σαχέλ φώναζε η Αριστερά να μη στείλουμε στρατό – και τελικά ούτε μας ζήτησαν ούτε στείλαμε…
Ή μπορεί να εννοούν τον πόλεμο στο Τιγκράι που μαίνεται από το 2020 και ο ΟΗΕ προειδοποιεί ότι βρισκόμαστε «στο χείλος της ανθρωπιστικής καταστροφής».
Διότι είμαι βέβαιος πως αν εννοούσαν τον πόλεμο του Πούτιν στην Ουκρανία θα το έλεγαν. Καθαρά και φωναχτά.
Δεν το λένε όμως καθαρά και φωναχτά. Κατάλαβαν ίσως ότι στην Ουκρανία μπορεί μεν να σκοτώνει ο Πούτιν αλλά την ευθύνη φέρει κάποιος ιμπεριαλισμός, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ, η Ευρωπαϊκή Ενωση και περαστικοί.
Ισως και οι συναφείς ανοησίες που προσδιορίζουν κάθε καλλιτέχνη στην Ελλάδα που υπολήπτεται τον εαυτό του. Οταν ήταν μικρός νόμιζε πως για να γίνει καλλιτέχνης πρέπει να είναι αριστερός. Και τελικά κανείς δεν κατάλαβε τι κατάφερε να γίνει.
Ετσι σε ολόκληρο τον πλανήτη οι καλλιτέχνες υπερασπίζονται κάτι. Στη χώρα μας πολεμούν έναν άγνωστο πόλεμο.
Δεν είναι κακό. Ακόμη κι έτσι τίποτα δεν απαγορεύει μια δόση χιούμορ. Στη «Συναυλία Ειρήνης» που διοργανώνεται συμμετέχει και καλλιτέχνης ονόματι «Εισβολέας».
Εχει την πλάκα του.
