«Στη Γενιά της Χιλιετίας με νοσταλγία για το μέλλον χωρίς εμάς» αφιερώνεται το νέο μυθιστόρημα του πολυγραφότατου και υπερβατικού, όπως επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά, Μίμη Ανδρουλάκη. Εχοντας καθιερώσει εδώ και χρόνια τη συγγραφή ενός βιβλίου ετησίως, ο γνωστός πολιτικός και συγγραφέας επανακάμπτει με το «Μπλε λουλούδι – Αναμνήσεις από το 2048», όπως τιτλοφορείται το νέο έργο του (εκδόσεις Πατάκη). Αντιστρέφοντας τον στίχο του Ελύτη «Πενθώ τα χρόνια που έρχονται Χωρίς εμάς», ο κ. Ανδρουλάκης «τα ερευνά, τα τραγουδά, παρέχοντας στον αναγνώστη τη δυνατότητα να τα ιχνηλατεί μέσα από ένα παιχνίδι ρεαλιστικής φαντασίας». Αυτό που διαδραματίζεται στο «Μπλε λουλούδι» λειτουργεί αφυπνιστικά όσον αφορά τα αδιέξοδα της σύγχρονης εποχής και τις αβεβαιότητες για το μέλλον.
Τριάντα τρεις κορυφαίοι της επιστήμης και της τέχνης – γυναίκες και άνδρες – βρίσκονται στο νησί των κοραλλιών και αντιδρούν συμβολικά στην κλιματική καταστροφή, στις πανδημίες, στον «πυρηνικό χειμώνα» και στους άλλους κινδύνους της ανθρωπότητας. «Κοινή τους ιδιότητα -ίντριγκα με σημασία- η αφύσικη σύμπτωση» ότι είναι απόγονοι νόθων τέκνων μεγάλων ανδρών, από τους μακρινούς Ανταμ Σμιθ και Καρλ Μαρξ μέχρι μια σειρά μεγαλοφυΐες και διασημότητες των νεότερων χρόνων. Επίκειται η σύνδεσή τους με την πρώτη αποικία στη Σελήνη, ενώ στην ατμόσφαιρα αιωρείται μια ανακάλυψη ισοδύναμη με γεωπολιτικό σοκ, όπως σημειώνει ο συγγραφέας, ο οποίος επιχειρεί να απαντήσει στους «γρίφους του αιώνα»: «Ο νέος καπιταλισμός των ρομπότ και της Τεχνητής Νοημοσύνης· το αίνιγμα της Κίνας· ηγεσία και δημιουργική ευφυΐα στον 21ο αιώνα». «Διακόσια χρόνια μετά το θρυλικό «1848» -πρώτη βιομηχανική επανάσταση, πρώτη και μοναδική πανευρωπαϊκή επανάσταση, Κομμουνιστικό μανιφέστο-, ο νέος καπιταλισμός της Τεχνητής Νοημοσύνης ενώπιος ενωπίω με τον εαυτό του, τα όρια και τις αντιθέσεις του».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
