Με τη νίκη του στη μάχη του Ισθμού το 146 π.Χ. ο ύπατος Λεύκιος Μόμμιος επικύρωσε την οριστική κατάκτηση της Ελλάδας από τη Ρώμη. Οι κάτοικοι της Κορίνθου δολοφονήθηκαν ή πουλήθηκαν ως δούλοι, οι θησαυροί της πόλης λεηλατήθηκαν, τα δημόσια κτίριά της καταστράφηκαν και τα εδάφη της έγιναν περιουσία της Ρώμης. Τέτοιας έκτασης βαρβαρότητα είχε να δει ο ελληνικός κόσμος πολλές δεκαετίες, από τότε που ο Μέγας Αλέξανδρος είχε ισοπεδώσει τη Θήβα. Ηταν η τελευταία πράξη ενός πολέμου που κράτησε 53 χρόνια και που μετέτρεψε τη Ρώμη σε μια παγκόσμια αυτοκρατορία – φυσικά με τα δεδομένα της εποχής. Από τις άλλες δυνάμεις της Μεσογείου, από τους Μακεδόνες, τους Καρχηδόνιους, τους Αιγύπτιους και τους Σύρους, δεν είχε μείνει παρά μόνο η σκιά. Και οι Ελληνες, πάντα διασπασμένοι και σε εμφύλιο, έμαθαν για πρώτοι φορά να είναι υπήκοοι.
Ο σύγχρονος άγγλος ιστορικός Ρόμπιν Γουότερφιλντ στο βιβλίο του «Η κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους» (μετάφραση Δημήτρης Σταυρόπουλος, εκδόσεις Ψυχογιός) παρουσιάζει συναρπαστικά αυτή τη μοναδική περίοδο της Ιστορίας, που εξακολουθεί να είναι ζωντανή. Πριν απ’ όλα, σε αυτή την περίοδο ήρθαν για πρώτη φορά σε επαφή οι δύο πολιτισμοί, ο ρωμαϊκός και ο ελληνικός. Η ανάμειξη, βουτηγμένη στο αίμα, στο πλιάτσικο, στην καταστροφή και στους χιλιάδες νεκρούς, όπως βλέπουμε στην αφήγηση του Γουότερφιλντ, δημιούργησε τελικά τους «κλασικούς», πάνω στους οποίους είναι θεμελιωμένη όλη η κουλτούρα της Ευρώπης και του δυτικού κόσμου. Αλλά η Ρώμη δεν είναι μόνο ένα αρχαίο παρελθόν. Είναι και σύγκριση με το σήμερα. Δηλαδή, η σύγκριση ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική δημοκρατική Ρώμη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδιαίτερα στο πώς η έμμεση εξουσία και η επιρροή, οι βάσεις, η οικονομική βοήθεια κ.λπ. αντικαθιστούν την αποικιοκρατία και την άμεση επικυριαρχία.
Η μία μάχη διαδέχεται την άλλη στην αφήγηση του Γουότερφιλντ. Γυρίζω πάντα στη μάχη στις Κυνός Κεφαλές, στη Θεσσαλία, όπου οι Ρωμαίοι συνέτριψαν τους Μακεδόνες του Φιλίππου του Ε΄: 8.000 Μακεδόνες νεκροί και 5.000 αιχμάλωτοι. Για χρόνια μετά τη μάχη, οι νεκροί στις Κυνός Κεφαλές ήταν ακόμη άταφοι.
