Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου λόγω των εξελίξεων στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής, ο τουρισμός της Χαλκιδικής και ολόκληρης της χώρας αναμένεται φέτος να κινηθεί περίπου στα ίδια επίπεδα με πέρυσι.

Παρά τα σημάδια κόπωσης στην αγοραστική δύναμη μερίδας του ταξιδιωτικού κοινού, οι αεροπορικές αφίξεις από την Κεντρική και Δυτική Ευρώπη και οι οδικοί τουρίστες από τα Βαλκάνια εμπλουτίζουν το μείγμα στον προορισμό, ενώ η ελληνική αγορά, μουδιασμένη από την ακρίβεια που ροκανίζει οικογενειακούς προϋπολογισμούς, περικόπτει ημέρες διακοπών και δαπάνες στην εστίαση.

Μήπως να σταματήσουμε να πυροβολούμε μόνοι τα πόδια μας; Βρισκόμαστε στο μέσον της τουριστικής περιόδου 2024 και τα όποια θετικά ή αρνητικά σημεία οφείλουμε να τα εξετάζουμε νηφάλια και κατά περίπτωση, ώστε να μην καταλήγουμε σε επικίνδυνες προχειρότητες. Οι εντυπώσεις δεν θα κρίνουν αντικειμενικά τη σεζόν και στο τέλος οι λανθασμένες εκτιμήσεις είναι βέβαιο ότι θα πλήξουν το τουριστικό προϊόν και την οικονομία της χώρας μας.

Κάποιοι χρησιμοποιούν τον όρο «υπερτουρισμός» με μεγάλη ευκολία και με τρόπο που δεν συνάδει με την έννοια της ελληνικής φιλοξενίας και την ωμή πραγματικότητα. Οι επιθέσεις στο «δυνατό χαρτί» του τουρισμού που αποδεδειγμένα διαθέτουμε και τροφοδοτεί με σημαντικά κεφάλαια το ΑΕΠ, την απασχόληση και τα νοικοκυριά, αποτελούν ανούσια αντίδραση σε σημάδια υπερπληθυσμού που παρατηρούνται για λίγες μόνον ημέρες, κυρίως κατά τους μήνες αιχμής.

Στο βάθος, όλες αυτές οι γενικεύσεις περί «υπερτουρισμού» στερούνται καθαρής λογικής και τεκμηρίωσης. Προβλήματα που έχουν να κάνουν με ελλείψεις υποδομών π.χ. στη Χαλκιδική, τα συναντάμε αντίστοιχα σε πολλά δημοφιλή νησιά και περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Οι μεγαλύτεροι αριθμοί ξένων τουριστών δεν ευθύνονται για τις κουρασμένες υποδομές και ζητήματα που φέτος βγαίνουν περισσότερο στην επιφάνεια εξαιτίας της κλιματικής κρίσης.

Φταίνε οι τουρίστες που δεν έχει επιλυθεί οριστικά το πρόβλημα ύδρευσης και άρδευσης στη Χαλκιδική, για το οποίο διαμαρτυρόμαστε επί χρόνια και σήμερα οδηγούμαστε σε λειψυδρία; Μήπως φταίει ο τουρισμός που δεν έχει γίνει ολιστική περιβαλλοντική διαχείριση για απορρίμματα και απόβλητα, για το απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο, για το έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα και για τη σημαντική υστέρηση σε υποδομές υγείας; Ή μήπως φταίνε οι τουριστικές επιχειρήσεις για τη βραχυχρόνια μίσθωση που επιβαρύνει ανεξέλεγκτα τη φέρουσα ικανότητα;

Θέλουμε ρεαλισμό και αποφάσεις με ξεκάθαρη στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης. Τώρα που έχουμε τα μάτια μας στραμμένα στο μέλλον, είναι πολύ άδικο να ξαναγυρίσουμε στο παρελθόν. Αν συνεχίσουμε να απαξιώνουμε τα επιτεύγματα του τουρισμού με παραπλανητικές εκτιμήσεις, κινδυνεύουμε να οδηγηθούμε εν μιά νυκτί στην κατάρρευση των όσων καταφέραμε να δημιουργήσουμε με μεγάλες θυσίες.

Και από την κορυφή του κόσμου, να ξαναγίνουμε ουραγοί της Ευρώπης.

Ο κ. Γρηγόρης Τάσιος είναι πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Χαλκιδικής και πρώην πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων.