O αυστριακός γκουρού του management και συγγραφέας Peter Drucker συνήθιζε να λέει ότι «το να προσπαθείς να προβλέψεις το μέλλον είναι σαν να επιχειρείς να οδηγήσεις σε έναν επαρχιακό δρόμο χωρίς φώτα τη νύχτα, κοιτάζοντας έξω από το πίσω παράθυρο». Δεν υπάρχει κανείς ασφαλής τρόπος για να το πετύχουμε, άρα ίσως δεν χρειάζεται καν να δοκιμάσουμε.
Κοιτώντας τους προηγούμενους δώδεκα μήνες είδαμε στην Ελλάδα μια χρονιά παρόμοια με το 2023 σε ό,τι αφορά το μέγεθος της αγοράς καινούργιων αυτοκινήτων, με τις προσδοκίες για κάτι καλύτερο να διαψεύδονται από το κύμα της συνεχιζόμενης ακρίβειας αλλά και τα γνωστά προβλήματα της ελληνικής γραφειοκρατίας που μοιάζει να κάνει ό,τι μπορεί για να μην ξεκολλήσουμε από τη μετριότητα.
Είδαμε την ηλεκτροκίνηση να αναπτύσσεται χάρη στις προσπάθειες των παρόχων ενέργειας για τη βελτίωση των υποδομών δημόσια προσβάσιμων σημείων φόρτισης αλλά κυρίως λόγω της ύπαρξης του προγράμματος «ΚΙΝΟΥΜΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ» που παρά τα προβλήματά του συντηρεί ακόμη το ενδιαφέρον του κοινού με τις γενναίες επιδοτήσεις του. Χωρίς αυτό στην παρούσα οικονομική συγκυρία δεν πρέπει να περιμένουμε σπουδαία μεγέθη ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια. Είδαμε επίσης νέες αυτοκινητοβιομηχανίες από την Κίνα να εισέρχονται στην εγχώρια αγορά επιχειρώντας να αλλάξουν το status quo της και διεκδικώντας μερίδια από μια πίτα που ουσιαστικά δεν αλλάζει.
Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος που η στρατηγική τους επηρεάζει τον κλάδο διεθνώς προκαλώντας παράπλευρα συμβάντα, με πιο τρανό παράδειγμα το vertigo στο οποίο οδηγήθηκε η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, η VW, η οποία αναζητεί λύσεις για τα συσσωρευμένα προβλήματά της την ώρα που στον άλλον μεγάλο όμιλο αυτοκινητοβιομηχανιών με την επωνυμία Stellantis και έντονο ευρωπαϊκό αποτύπωμα ο Carlos Tavares βρέθηκε στην πόρτα της εξόδου με συνοπτικές διαδικασίες.
Θα διαβάσετε για αυτόν στα «Πρόσωπα» αυτού του Autohub παράλληλα με ένα διαφορετικό κείμενο για τον Elon Musk. Μέχρι τώρα ο εκκεντρικός, «υπερ-ευφυής» κατά τον Donald Trump, δισεκατομμυριούχος αποτελούσε πρόβλημα για τις παραδοσιακές αυτοκινητοβιομηχανίες, τις οποίες εξέθεσε ξανά και ξανά με την επιτυχία τής, ενίοτε προβληματικής ποιοτικά, Tesla.
Στο εξής η πίστα αλλάζει, ο Musk γίνεται με τις ευλογίες του νεοεκλεγέντος προέδρου των ΗΠΑ συνδιαμορφωτής των εξελίξεων ή όπως ο ίδιος υποστηρίζει «η φωνή του αμερικανικού λαού». Ενας άνθρωπος που όχι απλώς διατυπώνει άποψη επί παντός του επιστητού αλλά μέσω των social media μπορεί και την επιβάλλει ακόμη και για τα προς ψήφιση νομοσχέδια στο αμερικανικό Κογκρέσο – και αλλού.
Είναι ο ίδιος που μετά την τραγωδία στη χριστουγεννιάτικη αγορά του Μαγδεμβούργου έσπευσε να στηλιτεύσει πολιτικές της γερμανικής πολιτείας, εκφράζοντας το προσωπικό ενδιαφέρον του για μια χώρα στην οποία θεωρείται πλέον μεγαλοεπενδυτής. Αν ο Drucker ζούσε ακόμα, μάλλον θα έλεγε ότι η αυτοκινητοβιομηχανία και η πορεία της προς το μέλλον είναι το τελευταίο που πρέπει να μας ενδιαφέρει. Αλλού βρίσκονται οι προκλήσεις. Καλή Χρονιά με υγεία!
