Η διπλή διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποτελεί μια εξαιρετικά δυσμενή εξέλιξη, που σε συνθήκες πολιτικής ωριμότητας θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Παρ’ όλα αυτά, ο πολιτικός φορέας είναι υποχρεωμένος να βαδίσει στην επόμενη μέρα, έχοντας μπροστά του την κρίσιμη πολιτική μάχη των Ευρωεκλογών, που εν πολλοίς θα καθορίσει την πορεία του με όρους υπαρξιακούς.
Ενα βαθιά πληγωμένο κόμμα χρειάζεται άμεσα ένα συνέδριο ιδεολογικής, προγραμματικής και οργανωτικής ανασυγκρότησης, το συντομότερο δυνατό και σε επαρκή χρονική απόσταση από τη μάχη των Ευρωεκλογών. Το συνέδριο πρέπει να καταλήξει σε θέσεις που θα αποτελέσουν το προοίμιο μιας αριστερής, εναλλακτικής, προοδευτικής ταυτότητας, που θα καταλήγει σε συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής.
Η επικοινωνιακή στρατηγική πρέπει να εστιάσει, όχι στα πρόσωπα, αλλά στις πολιτικές. Στις επόμενες εκλογές δεν θα γίνει κάποια «πολιτική μονομαχία στο Ελ Πάσο» μεταξύ των κ. Μητσοτάκη και κ. Κασσελάκη. Στις εκλογές θα αναμετρηθούν πολιτικά σχέδια. Ακρίβεια και οικονομία, κοινωνικό κράτος και κοινωνική προστασία, κρίση στέγασης, μισθοί και συντάξεις, Μεταναστευτικό, εξωτερική πολιτική και περιβάλλον, είναι οι βασικοί τομείς στους οποίους θα πρέπει να εστιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και να παρουσιάσει ένα ρεαλιστικό και ριζοσπαστικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης, με συγκεκριμένες προτάσεις.
Ο βασικός «ιμάντας» για να φτάσουν οι προτάσεις στον λαό δεν είναι άλλος από το κόμμα. Η διάσπαση έχει αποδυναμώσει τον κομματικό βραχίονα, που πρέπει γρήγορα να επουλώσει τις πληγές του και να επανέλθει στην προσπάθεια της κοινωνικής διασύνδεσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τώρα περισσότερο από ποτέ πρέπει να συνδεθεί με τον μαζικό χώρο, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες. Η διείσδυση σε συνδικάτα, νεολαία, αυτοδιοίκηση, ενώσεις γονέων, πολιτιστικούς συλλόγους αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα. Το κόμμα πρέπει να πετύχει εκεί που απέτυχε στο παρελθόν. Στην προσπάθεια δηλαδή να εμπλέξει στην «κομματική δουλειά» τα 150.000 μέλη που ψήφισαν στην προεδρική κάλπη.
Επειδή η διάσπαση συνεχίζεται, απαιτείται ηρεμία. Πρέπει να σταματήσει η τοξικότητα, να λειτουργήσουν οι οργανώσεις βάσης, να σταματήσει η απολιτική διαδικασία των αυθαίρετων κρίσεων στα κοινωνικά δίκτυα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν έχει κανέναν λόγο να εμπλακεί σε έναν αριστερό εμφύλιο με τους συντρόφους που αποχώρησαν από το κόμμα και έκαναν μια άλλη επιλογή. Εχουμε μέτωπο μόνο απέναντι στα προβλήματα και στις δεξιές πολιτικές που εφαρμόζει η ΝΔ.
Ο,τι και αν συμβεί στις Ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα παραμείνει η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, γεγονός που με εξαίρεση τη Γαλλία και την Κύπρο δεν συναντάται πουθενά αλλού στον ευρωπαϊκό χώρο. Ενα κυβερνητικό κόμμα δεν είναι κόμμα ούτε της ρευστοποίησης σε δήθεν απροσδιόριστα εκσυγχρονιστικά πρότυπα αλλά ούτε και ένα κόμμα διαμαρτυρίας και περιχαράκωσης. Κάθε αντιπολιτευτική κρούση πρέπει να συνοδεύεται και από μια εναλλακτική πρόταση.
Τελικά, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να αποδείξει το επόμενο διάστημα ότι είναι πάνω από όλα χρήσιμος στην ελληνική κοινωνία.
Ο κ. Διονύσης Τεμπονέρας είναι μέλος της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
