Δύο πραγματικές ιστορίες.
Πρώτη: Η ξεκάθαρη επικράτηση του Χερτ Βίλντερς στην Ολλανδία με τη γνωστή εθνικιστική, ισλαμοφοβική, ακροδεξιά, αντιευρωπαϊκή ρητορική είναι άλλο ένα σήμα κινδύνου και ακροδεξιάς στροφής στην Ευρώπη. Ιταλία, Ουγγαρία, Σουηδία, Φινλανδία βαδίζουν ήδη σε σκοτεινά μονοπάτια. Ο κίνδυνος να αναδειχτεί η Ακροδεξιά σε δεύτερη δύναμη στην Ευρωβουλή στις επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές είναι τεράστιος.
Δεύτερη: Οταν τέθηκε στον δεύτερο γύρο των εκλογών του Δήμου Αθηναίων το δίλημμα Μπακογιάννης ή Δούκας, χωρίς δεύτερη σκέψη είπαμε ως Ανοιχτή Πόλη, δημόσια, Δούκας. Δεν είπαμε «ούτε Μπακογιάννης ούτε Δούκας», όπως κατ’ αναλογία θα έλεγαν κάποιοι, ούτε «άκυρο – λευκό», ούτε «εμπιστευόμαστε την κρίση των πολιτών». Είπαμε τη γνώμη μας ξεκάθαρα και παίξαμε ρόλο στη μεγάλη αυτή ήττα για τη ΝΔ στην Αθήνα. Το μεγάλο ζητούμενο στην κεντρική πολιτική είναι η προοδευτική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης απέναντι στη συντηρητική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Σε αυτό όλοι έχουμε ευθύνες και δυνατότητα επίσης.
Τι ακριβώς σκεφτόμαστε για την Ελλάδα στις επόμενες εθνικές εκλογές, με ενδιάμεσο σταθμό τις ευρωπαϊκές εκλογές; Η Ελλάδα διαρκώς αποκλίνει από την ΕΕ. Είναι πρώτη στην ακρίβεια τροφίμων στην ΕΕ, στις τελευταίες θέσεις της Ευρώπης σε θέματα κοινωνικής προστασίας, οι παροχές για την οικογένεια και το παιδί είναι περίπου οι μισές σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρώπης (1,4% του ΑΕΠ έναντι 2,4% του ευρωπαϊκού μέσου όρου), περίπου μισές και οι δαπάνες για τα ΑμεΑ, σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρώπης, στη 16η θέση της Ευρώπης σε ύψος Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, 24η στους «27» στην αγοραστική δύναμη, στις ελάχιστες χώρες της ΕΕ που δεν διαθέτουν κοινωνικές κατοικίες… και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Σε αυτή την αναντίρρητη πραγματικότητα η ΝΔ παραμένει κυρίαρχη και ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία βρίσκεται στην πιο δύσκολη φάση της πρόσφατης ιστορίας του. Οι πολιτικοί σχηματισμοί του ΠαΣοΚ και του ΚΚΕ δεν εισπράττουν αυτά που χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η διπλή εκλογική ήττα του Μαΐου και του Ιουνίου, η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα, το δυσμενές αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, η αποχώρηση των συντρόφων μας έχουν διαμορφώσει μια πολύ δύσκολη πραγματικότητα στον ΣΥΡΙΖΑ. Ευθύνες για αυτή την κατάσταση έχουν όλες οι πλευρές, όχι βέβαια ισοδύναμες. Σήμερα κανένας δεν μπορεί να επιχαίρει για αυτή την κατάσταση. Η επόμενη μέρα θα είναι ιδιαίτερα δύσκολη.
Να επενδύσουμε στην αξιοπιστία και στη σοβαρότητα και σε ένα οραματικό αλλά και ρεαλιστικό πολιτικό και προγραμματικό σχέδιο, για να μπορέσει ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να ανακάμψει. Λύση είναι η προσπάθεια για συσπείρωση και εκ νέου κοινωνική και πολιτική διεύρυνση και όχι η συρρίκνωση και η εσωτερική καθαρότητα. Η αυτοδιοικητική μάχη των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας απέδειξε ότι κανένας δεν είναι αήττητος, ακόμα και τα μεγαλύτερα φαβορί μπορεί να ηττηθούν, η αλαζονεία τιμωρείται. Για να γίνει αυτό όμως, χρειάζεται σχέδιο και συμμαχίες.
Ο κ. Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία.
