Ισως έφτασε η ώρα τα δύο μεγάλα κόμματα, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, να αντιληφθούν ότι το παιχνίδι της αγωνίας με τις συντάξεις βλάπτει σοβαρά το κύρος, την αξιοπιστία (όση τους έχει απομείνει) αλλά και τη δημοφιλία τους.
Για να είμαστε ξεκάθαροι:
n Οι παλιοί (προ του 2016) συνταξιούχοι έχουν κάθε δικαίωμα να επιζητούν να διατηρήσουν ακέραιες τις συντάξεις τους και την αγοραστική δύναμη που τους έχει απομείνει δεδομένου ότι μέχρι να βγουν στη σύνταξη κατέβαλλαν τις εισφορές που καθόριζε το κράτος, εξακολουθούν να πληρώνουν βαρείς φόρους και το κυριότερο, οι περισσότεροι από αυτούς έχουν υποστεί δραματικές μειώσεις από το 2010 ως σήμερα.
Με λίγα λόγια, αλλιώς υπολόγιζαν τη ζωή τους με τη σύνταξη που θα έπαιρναν και διαφορετικά εξελίχθηκαν τα πράγματα με τη σύνταξη που παίρνουν.
n Οι νέοι συνταξιούχοι, όσοι βγήκαν ή πρόκειται να βγουν στη σύνταξη με τον νόμο Κατρούγκαλου, αντιλήφθηκαν πολύ καλά ότι επωμίστηκαν το μεγαλύτερο βάρος των ελλειμμάτων του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. Καλούνται να ζήσουν με τη μισή (περίπου) σύνταξη από αυτή που έπαιρναν ή παίρνουν οι γονείς τους.
Ποιο παιδί όμως θα διαμαρτυρηθεί για τη σύνταξη που παίρνει ο πατέρας του και θα προτιμούσε να κοπεί για λόγους ισότητας και δικαιοσύνης…
Κακά τα ψέματα, λοιπόν, τις αδικίες του συστήματος καλούνται να πληρώσουν και άρχισαν να πληρώνουν οι νέοι συνταξιούχοι.
Είναι βλακώδης όμως η πολιτική θέση να κοπούν ξανά οι παλιές συντάξεις με βάση τα όσα προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ για να κερδίσουμε πολιτικούς πόντους.
Το ίδιο βλακώδεις είναι και οι πρώιμοι πανηγυρισμοί ότι δεν θα κοπούν οι παλιές συντάξεις και θα κερδίσουμε ψηφοφόρους όταν ο κάθε υποψήφιος συνταξιούχος γνωρίζει πολύ καλά ότι αυτός θα πληρώσει τις επιλογές ΣΥΡΙΖΑ.
Η μοναδική ίσως λύση για τους μονομάχους των ερχόμενων εκλογών είναι να βγάλουν τις συντάξεις από το πολιτικό παιχνίδι και να αφήσουν ήσυχους αυτούς που μάχονται να επιβιώσουν με μια σύνταξη…
