Η νέα ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης πέφτει κατευθείαν στα βαθιά. Η κατάσταση στον αγροτικό τομέα της χώρας είναι οριακή. Η έλλειψη συλλογικών συνεργατικών σχημάτων έχει οδηγήσει σε «καρτέλ» και ολιγοπώλια την ελληνική ύπαιθρο και την αγροτική οικονομία της χώρας. Οι «ανοιχτές τιμές» τείνουν να γίνουν ο κανόνας και η γεωργία με βάση συμβόλαια μεταξύ ομάδων παραγωγών ή συνεταιρισμών και βιομηχανιών μεταποίησης – όπως συμβαίνει στις περισσότερες προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες – είναι η εξαίρεση.
Στα χρόνια των μνημονίων, και ιδιαίτερα μετά το τρίτο μνημόνιο, η δραματική έλλειψη ρευστότητας που κατατρύχει όλο το φάσμα της παραγωγικής οικονομίας έχει οδηγήσει τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους να είναι έρμαια των μεσιτών και τους παρέδωσε αιχμάλωτους στους ραντιέρηδες του χρήματος. Για να μπει τάξη, να λειτουργήσει ο υγιής ανταγωνισμός και να πάρει πάλι μπρος η μηχανή παραγωγής εθνικού πλούτου από τον αγροτικό τομέα, απαιτούνται νόμοι-εξπρές και ελεγκτικοί μηχανισμοί «καμικάζι» που θα βάλουν φρένο στην ασυδοσία της αγοράς, στα «βαφτίσια» από γειτονικές χώρες των Βαλκανίων πρόβειου γάλακτος που προορίζεται για το εθνικό μας προϊόν, τη φέτα, απαιτούνται ισοζύγια γάλακτος, ενεργοποίηση της διεπαγγελματικής, αλλά πολύ φοβούμαι πως ούτε αυτά από μόνα τους αρκούν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
