Αν ο Νίκος Ανδρουλάκης είχε κληθεί να γράψει το σενάριο πολιτικών εξελίξεων αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, είναι αμφίβολο αν θα ήταν τόσο γενναιόδωρος με τον εαυτό του. Τα πάντα δείχνουν να δουλεύουν για το ΠαΣοΚ. Η ΝΔ αντιμετωπίζει τα δικά της εσωτερικά ζητήματα και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν δεν συμβεί κάτι εξαιρετικά συνταρακτικό, φαίνεται να οδεύει ολοταχώς προς τα γενέθλια ποσοστά του. Ο κ. Ανδρουλάκης που βρέθηκε, προ διμήνου, αντιμέτωπος με ένα κύμα εσωκομματικής αμφισβήτησης φοράει πλέον το κοστούμι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Θα είναι εξαιρετικά ρηχό να υποστηρίξει κάποιος ότι όλη αυτή η αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό οφείλεται αποκλειστικά στα προβλήματα και στην αδυναμία των άλλων. Οφείλεται και στον τρόπο που κινήθηκε το ΠαΣοΚ. Η εσωκομματική διαδικασία διεξήχθη με τρόπο υποδειγματικό και οι επιλογές της επόμενης μέρας ενίσχυσαν το κλίμα αισιοδοξίας που υπήρχε μετά και τη μαζική προσέλευση στις κάλπες. Η Χαριλάου Τρικούπη μετά τις εσωκομματικές εκλογές δεν είναι, όπως ήθελε η βάσιμη κριτική που ασκούνταν, «ο Ανδρουλάκης και η παρέα του». Η καρδιά του ΠαΣοΚ έχει αρχίσει να χτυπάει πιο συλλογικά. Μια ομάδα ικανών και ορεξάτων στελεχών έχει ήδη σηκώσει τα μανίκια και δουλεύει.

Η νέα πραγματικότητα έγινε δεκτή από τα στελέχη του ΠαΣοΚ με δηλώσεις συγκρατημένες. Το στίγμα που θέλησαν να μεταδώσουν είναι ότι είμαστε προσγειωμένοι και παραμένουμε σεμνοί και ταπεινοί. Καλά είναι όλα αυτά, αλλά δεν λένε και πολλά πράγματα στο πολιτικό παιχνίδι. Κανένα κόμμα δεν κέρδισε εκλογές επειδή ήταν συγκρατημένο, σεμνό και ταπεινό. Με αυτά άντε, το πολύ-πολύ, να κερδίσεις τη συμπάθεια του κόσμου. Είναι η αναγκαία αλλά όχι η ικανή συνθήκη για να πάρεις και την ψήφο του.

Αν το ΠαΣοΚ στοχεύει, όπως δηλώνει ο κ. Ανδρουλάκης, στη νίκη στις εθνικές εκλογές, οφείλει να εστιάσει τις προσπάθειές του σε δύο μέτωπα.

Το πρώτο, είναι οι κυβερνητικές του θέσεις. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρες και κοστολογημένες. Δεν χωράνε σε αυτή τη φάση τα «ναι μεν αλλά» της προηγούμενης περιόδου. Ούτε διαφωνίες που δεν αφορούν την ουσία των πολιτικών προτάσεων αλλά εκπορεύονται από προσωπικές στρατηγικές. Η κυβέρνηση έχει ήδη δείξει τις διαθέσεις της. Θα επιχειρήσει να εμφανίσει το ΠαΣοΚ ως «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ». Οι ξεκάθαρες θέσεις είναι η πιο πειστική απάντηση.

Το δεύτερο και σημαντικότερο είναι το προφίλ του αρχηγού του. Η αρχηγική εικόνα του κ. Ανδρουλάκη έχει ενισχυθεί και στην κοινωνία μετά την καθαρή του νίκη στις εσωκομματικές εκλογές. Ωστόσο, υπολείπεται κατά πολύ της πρωθυπουργικής εικόνας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι πολίτες όταν φτάσουν στην κάλπη δεν επιλέγουν μόνο κόμμα, αξιολογούν και το πρόσωπο που θα τους κυβερνήσει.

Συμπέρασμα. Το ΠαΣοΚ είναι εδώ, ευνοείται από την πολιτική συγκυρία και δείχνει να θέλει. Μένει να διαπιστωθεί και τι μπορεί.