Οπως άλλωστε αναμενόταν, χωρίς θεαματικές αποφάσεις έληξε η πολυσυζητημένη επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στην Αγκυρα και το μόνο βέβαιο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ να χαραχθεί επιτέλους μια συγκροτημένη και σοβαρή στρατηγική απέναντι στην Τουρκία, η οποία θα λαμβάνει υπόψη όλα τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει την τελευταία περίοδο. Διότι αν κρίνει κανείς από τα πενιχρά αποτελέσματα της επίσκεψης αυτής, απλώς ακολουθήθηκε η πεπατημένη των προηγούμενων ετών, η οποία είναι προφανές ότι ουδέν έχει αποδώσει. Επανειλημμένως είχαμε και οδικούς χάρτες και μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και αλλεπάλληλες συναντήσεις σε όλα τα επίπεδα (υπουργοί Εξωτερικών, γενικοί γραμματείς, εμπειρογνώμονες κ.λπ.), χωρίς τα όσα είχαν συμφωνηθεί να εφαρμόζονται τελικά. Και εδώ είναι το βασικό πρόβλημα. Η έλλειψη δηλαδή ουσιαστικής πολιτικής βούλησης για την εξεύρεση λύσεων.
Απλούστατα διότι αυτό προϋποθέτει ότι και οι δύο πλευρές θα υποχρεωθούν σε οδυνηρούς συμβιβασμούς, τους οποίους δεν μπορούν να αντέξουν πολιτικά. Αυτή όμως είναι η μία πλευρά του πολύπλοκου αυτού προβλήματος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
