Πριν από μερικές ημέρες μια παρέα έμπειρων στελεχών του ΠαΣοΚ συζητούσε στα κεντρικά γραφεία του κόμματος τις πολιτικές εξελίξεις. Η ανάγνωσή τους ήταν ότι οι πρωτοβουλίες του τελευταίου διαστήματος, ειδικά στο μέτωπο των τραπεζών, ενίσχυσαν την εικόνα της αξιόπιστης και αποτελεσματικής αντιπολίτευσης που θέλει να περάσει στην κοινή γνώμη ο Νίκος Ανδρουλάκης.

Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώθηκε στη δημοσκόπηση της Metron Analysis. Το ΠαΣοΚ αξιολογείται θετικά στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το 26% του εκλογικού σώματος και ο Νίκος Ανδρουλάκης από το 29% ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οπως επισημαίνεται, «τέτοιες επιδόσεις για την αξιωματική αντιπολίτευση είχαμε αρκετά χρόνια να δούμε στη χώρα μας».

Τα καλά νέα δεν σταματούν εδώ. Το ΠαΣοΚ εξακολουθεί να είναι το κόμμα με τη μεγαλύτερη εκλογική επιρροή. Θα μπορούσαν να το ψηφίσουν το 24% των αριστερών, το 66% των κεντροαριστερών, το 68% των κεντρώων και το 53% των κεντροδεξιών. Ο Νίκος Ανδρουλάκης παραμένει ο πολιτικός αρχηγός με τις περισσότερες θετικές και τις λιγότερες αρνητικές γνώμες.

Είναι χαρακτηριστικό ότι έχει 53% ποσοστό θετικής γνώμης στους ψηφοφόρους που τοποθετούνται στο Κέντρο έναντι 38% του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το ΠαΣοΚ διατηρεί το προβάδισμα και στη μάχη του Κέντρου. Το προτιμά ένα ποσοστό 26,3% των κεντρώων έναντι 17,2 της ΝΔ.

Υπάρχει, όμως, ένα θέμα πολύ μεγαλύτερο από τη μιάμιση ποσοστιαία μονάδα που χάθηκε σε σχέση με τον Νοέμβριο, το 18,8 που έγινε 17,4. Είναι η ανθεκτικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η κοινή γνώμη, στην πλειοψηφία της, αξιολογεί αρνητικά το έργο της κυβέρνησης, θεωρεί ότι δεν έρχονται καλύτερες αλλά δυσκολότερες μέρες, αλλά ο Πρωθυπουργός αντέχει.

Και αντέχει επειδή στον δείκτη της καταλληλόλητας εξακολουθεί να απειλείται από τον «Κανένα», έχοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους σε απόσταση. Αντέχει γιατί ακόμα και οι πολίτες που θεωρούν ότι η χώρα οδεύει προς τη λάθος κατεύθυνση δεν έχουν να επιλέξουν άλλη που να θεωρήσουν ότι, με βάση τα πιστεύω τους, είναι προς τη σωστή.

Η εικόνα της αντιπολίτευσης που μπορεί να πιέσει την κυβέρνηση, ακόμα και να την αναγκάσει σε καθυστερημένες παρεμβάσεις προς τη σωστή κατεύθυνση, σύμφωνα με την ανάγνωση της Χαριλάου Τρικούπη, είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Χρειάζεται, όμως, να πείσεις ότι μπορείς να γίνεις κυβέρνηση. Χρειάζεται, δηλαδή, εκτός από την αντιπολιτευτική πίεση και κυβερνητικό αφήγημα.