Οσοι είχαν εκφράσει έντονες αμφιβολίες ότι ο απερίγραπτος Ντόναλντ Τραμπ θα μπορούσε – μέσα σε όλα τα άλλα τρελά που έχει πει – να τηρήσει την προεκλογική του υπόσχεση ότι σε 24 ώρες θα σταματούσε τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν άργησαν να δικαιωθούν, καθώς ούτε την εκεχειρία των 30 ημερών που ανακοίνωσε δεν κατόρθωσε να επιβάλει στον Πούτιν, αλλά άναψε και το πράσινο φως στον ομοϊδεάτη του Νετανιάχου να τορπιλίσει τη δική του εκεχειρία με τη Χαμάς και να ξαναξεκινήσει τις πολεμικές επιδρομές εναντίον της ταλαίπωρης Γάζας.
Προφανώς για να την ισοπεδώσει εντελώς και να την παραδώσει ως ένα κενό από κτίσματα και ανθρώπους «οικόπεδο», όπου εύκολα πλέον ο νέος πλανητάρχης θα μπορέσει να οικοδομήσει τη Ριβιέρα των ονείρων του. Αδιαφορώντας φυσικά για τα χιλιάδες θύματα που θα έχουν προηγηθεί της ολοκλήρωσης αυτού του απεχθούς «ονείρου».
Και μπορεί όλα αυτά να φαντάζουν ως αστειότητες, αλλά το βέβαιο είναι ότι δίνουν στον πρωθυπουργό του Ισραήλ τη δυνατότητα να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία, που τόσο έχει ανάγκη. Πράγμα που επιβεβαιώθηκε με την επιστροφή στην κυβέρνηση του ακροδεξιού Μπεν-Γκβιρ και των συντρόφων του, που είχαν αποχωρήσει μετά τη συνομολόγηση της εκεχειρίας. Ετσι μπορεί τώρα ο Νετανιάχου να περάσει από τη Βουλή τον κρατικό προϋπολογισμό χωρίς να κινδυνευει να ανατραπεί.
Αλλά και να αντιμετωπίσει τις γνωστές διώξεις της Δικαιοσύνης για οικονομικά σκάνδαλα του παρελθόντος. Μπροστά λοιπόν σε αυτές τις «προτεραιότητες» τι αξία μπορεί να έχουν οι ζωές των ομήρων; Πρόκειται για αυτούς τους εναπομείναντες 59 ομήρους, από τους οποίους εκτιμάται ότι μόνο 24 είναι ακόμη ζωντανοί.
Ενώ η Χαμάς έριξε στο Ισραήλ την ευθύνη για την κατάρρευση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων που διεξάγονταν στην Ντόχα του Κατάρ. Και είναι αλήθεια ότι ο Νετανιάχου παραβίασε τη συμφωνία που προέβλεπε την αποχώρηση όλων των ισραηλινών στρατευμάτων από τη Γάζα μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης φάσης των συνομιλιών.
Δεν είναι λοιπόν περιέργο που κατόπιν όλων αυτών χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν και πάλι στους δρόμους της Ιερουσαλήμ για να καταγγείλουν τον Νετανιάχου ότι θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των ομήρων. Οπως μάλιστα μετέδωσαν τα πρακτορεία ειδήσεων, αυτή ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έγινε τους τελευταίους μήνες, ενώ δεν έλειψε και η διεθνής κατακραυγή, κυρίως από ευρωπαίους ηγέτες, με χαρακτηριστική όμως τη σιωπή της Ουάσιγκτον.
Ο Νετανιάχου πάντως συνεχίζει απτόητος, επαναλαμβάνοντας μάλιστα μετά τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς και τις χερσαίες επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, επιβεβαιώνοντας έτσι τους φόβους για επιστροφή στον ανοιχτό πόλεμο.
Ενώ ο «συνοδοιπόρος» του Τραμπ τα έχει βάλει τώρα με τους Χούθι της Υεμένης, πολλαπλασιάζοντας παράλληλα και τις ρητορικές απειλές εναντίον του Ιράν, αναζωπυρώνοντας έτσι και πάλι τη φωτιά στη γνωστή εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής και έχοντας, προς το παρόν τουλάχιστον, αποτύχει να κλείσει το άλλο επικίνδυνο μέτωπο της Ουκρανίας, ενώ η Ευρώπη συνεχώς συσκέπτεται προβάλλοντας τώρα το σύνθημα ότι είναι «έτοιμη να δράσει»! Για να δούμε όμως τι θα σημάνει αυτό στην πράξη.
