Η συγκρότηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία σε ελάχιστο χρόνο, μόλις μια-δυο ημέρες μετά την προκήρυξη των εκλογών, δημιούργησε μια τεράστια δυναμική. Κυριολεκτικά μέσα σε λίγα λεπτά μετά την ανακοίνωση της διάλυσης της Εθνοσυνέλευσης και της προκήρυξης εκλογών από τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν μια φράση κυκλοφόρησε αστραπιαία από τους δημοκρατικούς πολίτες προς τους πολιτικούς της Αριστεράς: «Αφήστε τις μ@@@ς (conneries) και ενωθείτε!».
Εχει μεγάλη σημασία να δούμε τους βασικούς λόγους που οδήγησαν στην ταχύτατη συμφωνία των αριστερών κομμάτων και οργανώσεων. Ο πρώτος και κυριότερος συνοψίζεται ως εξής: λαϊκός παράγοντας και έντονη ταξική σύγκρουση στη Γαλλία κατά την τελευταία 10ετία. Στη Γαλλία, από την περίοδο του αγώνα κατά του νόμου της κυβέρνησης Ολάντ που απορρύθμισε την εργασία και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, τα κινήματα των υγειονομικών κατά των συγχωνεύσεων νοσοκομείων και της συρρίκνωσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, το κίνημα για την ενίσχυση της έρευνας στα πανεπιστήμια, το κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης των αεροδρομίων και των τρένων έως το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» και το μεγαλειώδες κίνημα κατά της νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος, ζούμε έναν διαρκή κοινωνικό αναβρασμό.
Την επομένη των ευρωεκλογών δημοσιεύθηκε ένα κοινό ανακοινωθέν του διασυνδικαλιστικού οργάνου (CGT, CFDT, UNSA, FSU, Solidaires) που είχε την ευθύνη του συντονισμού του αγώνα κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης. Το ειδικό βάρος των ενωμένων συνδικάτων επέβαλε την πολιτική ενότητα της Αριστεράς. Βασιζόμενο στην εμπειρία της πολιτικής ενότητας στο πλαίσιο της NUPES (της αριστερής συμμαχίας που δημιούργησαν η Ανυπότακτη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, οι Οικολόγοι και άλλα μικρότερα κόμματα εν όψει των βουλευτικών εκλογών του 2022), διαμορφώθηκε το πολιτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης του Νέου Λαϊκού Μετώπου.
Οπως γίνεται φανερό, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο δεν είναι μια απλή συγκόλληση πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς προκειμένου να επιτευχθεί ο ελάχιστος στόχος: να αποτραπεί η κατάληψη της εξουσίας από την Ακροδεξιά.
Το κοινό πολιτικό πρόγραμμα περιλαμβάνει την εισαγωγή νόμου για την ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης (κατάργηση του φόρου Μακρόν 10% στους λογαριασμούς ενέργειας, επιβολή ανώτατου ορίου στις τραπεζικές χρεώσεις κ.ά.), την ψήφιση νόμου-πλαισίου για την υγεία (εγκατάσταση γιατρών σε περιοχές με «ιατρική ερήμωση», ενίσχυση των Κέντρων Υγείας και της Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης σε συνεργασία με ιδιώτες γιατρούς, συμμετοχή των ιδιωτικών κλινικών στις εφημερίες, προσλήψεις υγειονομικών κ.ά.), ψήφιση νόμου-πλαισίου για τη δημόσια εκπαίδευση, έναρξη οικολογικού σχεδιασμού (ενίσχυση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας), κατάργηση προνομίων των δισεκατομμυριούχων (προοδευτικός φόρος εισοδήματος σε 14 κλιμάκια, μεταρρύθμιση φόρου κληρονομιάς με στόχευση στις μεγάλες περιουσίες κ.ά.), υποστήριξη της Ουκρανίας και της ειρήνης στην Ευρώπη, νέο νόμο για το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση κ.λπ.
Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να εκτιμήσει κανείς την έκβαση της παρούσας σύγκρουσης. Ωστόσο είναι σαφές ότι για μια ακόμη φορά στην Ιστορία η Γαλλία γίνεται το πολιτικό εργαστήριο της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Ο κ. Γρηγόρης Γεροτζιάφας είναι καθηγητής Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι.
