Το 1994 δύο υπουργοί του ΠαΣοΚ, ο Στέλιος Παπαθεμελής, Δημόσιας Τάξης, και ο Ευάγγελος Γιαννόπουλος, Εργασίας, με μια κοινή υπουργική απόφαση απαγόρευσαν τη λειτουργία των νυχτερινών κέντρων τις καθημερινές μετά τις δύο τα ξημερώματα. Ο «νόμος Παπαθεμελή» έσβησε στην πλατεία Συντάγματος, όπου πλήθη μπουζουκόβιων, φοιτητών και άλλων αντιστασιακών ξενύχτηδων χόρευαν μέχρι πρωίας μπροστά στον Αγνωστο Στρατιώτη το αντάρτικο σουξέ «Παπαθεμελή, Παπαθεμελή, απόψε ένας ναύτης το κορμί μου αμελεί».
Κανένας δεν πειθάρχησε, πολύ λιγότερο οι ιδιοκτήτες των νυχτερινών κέντρων, οι οποίοι εξάντλησαν τη φαντασία τους προκειμένου να κρατήσουν ανοιχτά τα μαγαζιά τους. Αλλωστε, τους είχε ήδη δικαιώσει ο Γιαννόπουλος, τακτικός θαμώνας τους, όπως και άλλα στελέχη του ΠαΣοΚ, δηλώνοντας στη δήθεν σκανδαλισμένη αντιπολίτευση ότι δεν πρόκειται για σκυλάδικα αλλά για πολιτιστικά κέντρα. Αυτόν τον πολιτισμό υπερασπίστηκε και η νεολαία της εποχής που έκανε τις μαζικότερες διαδηλώσεις της για τον περιορισμό των δικαιωμάτων «των γλεντζέδων Ελλήνων», όπως δήλωναν οργισμένοι εκπρόσωποί της στις κάμερες. «Κανένας Παπαθεμελής δεν θα μας το κόψει αυτό».
«Αυτό» δεν το έκοψε ο Παπαθεμελής, γιατί η κυβέρνησή του απλώς δεν εφάρμοσε τον νόμο της. Η Αστυνομία έκανε κάποιους λιγοστούς ελέγχους στα κέντρα και παρακολουθούσε από μακριά τις διαδηλώσεις και τα πάρτι στο Σύνταγμα. Ηταν μόλις επτά χρόνια μακριά από την καμπάνα που χτύπησε ο Τάσος Γιαννίτσης για το Ασφαλιστικό, για την οποία φρόντισε να σιγήσει το ίδιο το ΠαΣοΚ, μην αντέχοντας το τσουνάμι των αντιδράσεων. Αυτά και άλλα που ακολούθησαν από την κυβέρνηση Καραμανλή (2004-2009) διαμόρφωσαν την κατρακύλα προς τη χρεοκοπία.
Επί δεκαετίες οι κυβερνήσεις φρόντιζαν να μην υπερβαίνουν το κατώτατο όριο συναίνεσης που τους επέτρεπε να κυβερνούν, συχνά κινούνταν μόνο στην περίμετρο του λαϊκισμού. Μάθαμε τίποτα από τη δεκαετή κρίση και τους κανόνες που επιβλήθηκαν βίαια στο κράτος από τους θεσμούς; Η πραγματικότητα απαντά αρνητικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αφού διακήρυξε την επιστροφή στην κανονικότητα και στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις, κυβερνά μοιράζοντας επιδόματα και ανακοινώνοντας ο ίδιος στο Υπουργικό Συμβούλιο μέτρα όπως η αύξηση του κατώτατου μισθού. Κινείται και αυτός στο κατώτερο όριο συναίνεσης προκειμένου να διατηρήσει το ποσοστό της ΝΔ κοντά στην αυτοδυναμία.
Στο μεταξύ, ο αντικαπνιστικός νόμος εφαρμόζεται πλημμελώς, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας όπως νομίζει ο κάθε οδηγός, ο περιορισμός των πλαστικών μιας χρήσης έχει ξεχαστεί, η απαγόρευση κατανάλωσης αλκοόλ στους ανηλίκους ελέγχεται από συμμορίες, στις οποίες συμμετέχουν και μέλη Δεκαπενταμελών. Το περιστατικό της δηλητηρίασης από αλκοόλ οκτώ μαθητών σε μπαρ της λεωφόρου Βουλιαγμένης αποκάλυψε όλα τα κενά του συστήματος, τα οποία, επειδή το κράτος δεν λειτουργεί, καλούνται να τα καλύψουν η Αστυνομία και η Δικαιοσύνη – οι τελευταίες που θα έπρεπε να είχαν ασχοληθεί. Και έτσι η μικρή παρανομία φέρνει τη μεγάλη, με συνεργούς τους πολίτες και τη σιωπηλή αντιπολίτευση. Το ΠαΣοΚ, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά διεκδίκησης μεγαλύτερων ευθυνών, καλό είναι να ξεκαθαρίσει τι θα κάνει με το κράτος, προτού αρματωθεί για τη μεγάλη μάχη της καθημερινότητας και άλλες μεγαλοστομίες που δεν τις ακούει πια κανένας.
