Ενα νέο σκηνικό με πολλά ερωτήματα διαμορφώνεται την περίοδο αυτήν στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά την παραίτηση της Ανγκελα Μέρκελ και την αναμονή των αποτελεσμάτων την ερχόμενη Τρίτη των αμερικανικών ενδιάμεσων εκλογών. Εκλογές που ουσιαστικά αποτελούν ένα κρίσιμο δημοψήφισμα για τον πρόεδρο Τραμπ, έπειτα από δύο χρόνια παρουσίας στον Λευκό Οίκο, με τα γνωστά αποτελέσματα αμφισβήτησης των διεθνούς τάξης πραγμάτων, στο όνομα του δόγματος «Αmerica First!» και της δημιουργίας ενός κλίματος διχασμού και μίσους στο εσωτερικό της χώρας. Και δεν είναι τυχαίο ότι προ ημερών ο εγκυρότερος αμερικανός αρθρογράφος Τόμας Φρίντμαν χαρακτήρισε τον αμερικανό πρόεδρο «διαταραγμένη προσωπικότητα», προειδοποιώντας παράλληλα ότι «η χώρα κινδυνεύει» αν επικρατήσουν τελικά οι μισαλλόδοξες πολιτικές του, καλώντας του ψηφοφόρους να ψηφίσουν μαζικά τους Δημοκρατικούς για να μη συμβεί αυτό.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν θα κατορθώσουν οι Δημοκρατικοί να αποκτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αν συμβεί αυτό (διότι για τη Γερουσία τα πράγματα εμφανίζονται πολύ πιο δύσκολα), τότε θα τεθεί ένα αποτελεσματικό φρένο στην αυταρχική διακυβέρνηση Τραμπ, καθώς μάλιστα πολλοί μιλούν ακόμη και για τη δυνατότητα εκκίνησης της διαδικασίας για την παραπομπή του προέδρου σε δίκη, όπως έγινε με τον Νίξον και τον Κλίντον. Η ενδεχόμενη καταδίκη του όμως θεωρείται αδύνατη, καθώς απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων στη Γερουσία. Αντίθετα, η κατάσταση μπορεί να αλλάξει δραματικά αν η Επιτροπή του πρώην αρχηγού του FBI Ρόμπερτ Μιούλερ, που διερευνά τη ρωσική ανάμειξη στις προεδρικές εκλογές, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Τραμπ υποκίνησε την όλη ιστορία. Μια εξέλιξη που δεν θεωρείται καθόλου απίθανη. Δεν αποκλείεται λοιπόν να υπάρξει ένα νέο τοπίο στις Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τις ενδιάμεσες εκλογές, γεγονός που θα έχει την αυτονόητη σημασία του για ολόκληρο τον πλανήτη.
Οπως είναι βέβαιο ότι ήδη υπάρχει ένα νέο τοπίο στην Ευρώπη μετά την αποχώρηση της Ανγκελα Μέρκελ, που εθεωρείτο από εχθρούς και φίλους η κυρίαρχη πολιτική προσωπικότητα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και όλοι τώρα διερωτώνται αν θα κατορθώσει ως καγκελάριος να ολοκληρώσει τη θητεία της, μετά την εκλογή του διαδόχου της στο Κόμμα τον ερχόμενο Δεκέμβριο. Με τη διαφαινόμενη πολιτική αστάθεια στην ισχυρότερη χώρα της ΕΕ, ευνόητο είναι ότι θα αυξηθούν οι κραδασμοί στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, που κινδυνεύει ήδη με κατάρρευση από τη συνεχή άνοδο των λαϊκιστών και των ακροδεξιών. Ηδη ο έτερος Καππαδόκης του γαλλογερμανικού άξονα Εμανουέλ Μακρόν σήμανε τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι η σημερινή Ευρώπη «διχασμένη από τους φόβους, την εθνικιστική αναδίπλωση και τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση», επανέρχεται μεθοδικά στην κρίση της δεκαετίας του 1930. Που οδήγησε, ως γνωστόν, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και ο νοών νοείτω.
