1.
Από αύριο syrizafication
Αδυνατεί η Πέτη Πέρκα να καταλάβει πώς γίνεται να πανηγυρίζει το ΠαΣοΚ για τις τρεις μονάδες παραπάνω που πήρε τον Μάιο ενώ «την ίδια στιγμή έχουμε ένα σοκαριστικό ποσοστό ανόδου της ΝΔ». Για να δείξει μάλιστα το – κατά την άποψή της – παράλογο της πράσινης στρατηγικής, επισήμανε ότι αφού οι κεντροαριστεροί διαλαλούν την επιστροφή στο ένδοξο παρελθόν τους, θα μπορούσαν και οι σύντροφοι να λένε πως θα βγουν πρώτοι σήμερα. Εντάξει να της διαφεύγει ότι η ΝΔ αύξησε τη δύναμη της μόλις 0,94% από το 2019. Αλλά να αγνοεί και το μήνυμα της προηγούμενης κάλπης προς το κόμμα της; Αν από αύριο συνεχίσει να αυτοκριτικάρεται τόσο δημιουργικά ασαφώς ο ΣΥΡΙΖΑ για τις επιδόσεις του ως αξιωματική αντιπολίτευση, θα κοπιάρει το ΠαΣοΚ και στο pasokification – εισάγοντας στο πολιτικό λεξιλόγιο το λήμμα syrizafication.
2.
Πληρώνουν οι ψηφοφόροι των άλλων
Θεωρητικά, το απόσπασμα ανταποκρινόταν στις προδιαγραφές ενός Κατρούγκαλος-effect. Ο Οθωνας Ηλιόπουλος δεν ανέλυσε μόνο πώς υποτίθεται ότι θα έπιανε μια κυβερνώσα Αριστερά τη φοροδιαφυγή σε έναν κλάδο που περιέγραψε σαν φοροφυγά, αλλά παραδέχθηκε ευθέως και γιατί πιστεύει πως πρέπει εκείνος να μπει στο στόχαστρο. «Αφού οι οδοντίατροι δεν μας ψηφίζουν, ας πληρώσουν παραπάνω» δήλωσε γελώντας. Στην πράξη, όμως, ούτε η Πειραιώς δεν το αξιολόγησε ως αρκετά ιντριγκαδόρικο ώστε να βγάλει ένα δελτίο Τύπου. Μόνο τα συνδικαλιστικά όργανα των θιγόμενων τον κατηγόρησαν για συκοφαντία. Η μικρή αυτή ιστορία προεκλογικής τρέλας έχει αξία γιατί υπογραμμίζει πόσο εμπεδωμένη είναι πια η πεποίθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επεξεργάζεται φορολογικές πολιτικές με ταξική μεροληψία. Η μεσαία τάξη δεν χρειάζεται καν να της το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί του.
3.
Τέλειωσαν τα ριάλιτι, άρχισαν οι επαναλήψεις
Οι Πατρινοί είναι πάντα φιλικοί απέναντι στο ΚΚΕ. Ετσι ο Δημήτρης Κουτσούμπας ένιωσε τόσο άνετα στην πρωτεύουσα της Αχαΐας που τρόλαρε την αρχηγό της Πλεύσης Ελευθερίας σχηματίζοντας μια καρδούλα με τα χέρια του, ενώ αναρωτιόταν αν «τελειώνουν τα ριάλιτι και είπαν να ασχοληθούν με το κίνημα δήθεν της αγάπης» τα μίντια. Είναι σωστή η οπτική γωνία του γ.γ. Ολα τα έργα που είθισται να παίζονται στην prime-time μιας προεκλογικής περιόδου αποδείχθηκαν σε αυτή που τελείωσε την Παρασκευή αδιάφορα. Κανείς δεν απορούσε ποιος θα είναι ο νικητής. Ούτε ασχολήθηκε με τη μάχη της Κεντροαριστεράς. Η προσοχή του φιλοθεάμονος κοινού στράφηκε στα σίριαλ των αντισυστημικών, οι οποίοι επιθυμούν διακαώς να γίνουν συστημικοί – παρότι και εκείνα έπαιξαν σε επανάληψη από τα μνημονιακά χρόνια.
4.
Εμ κυβέρνηση, εμ αντιπολίτευση
«Δεν πάει καλά η σεζόν. Ή, να το θέσω αλλιώς, είχαμε βάλει τον πήχη στον ουρανό. Και ενώ δεν είναι κακή σεζόν αυτή καθαυτήν, όμως είναι χαμηλότερη από αυτή που περιμέναμε για διάφορους λόγους». Το συγκεκριμένο σχόλιο του Νίκου Δένδια για τις λιγότερες των αναμενόμενων αφίξεις τουριστών τον Ιούνιο άρεσε πολύ στους αριστερούς. Αρεσε επειδή διάβασαν ανάμεσα στις γραμμές του μια έμμεση αμφισβήτηση του νεοδημοκρατικού success story στη βαριά βιομηχανία της χώρας. Ωστόσο, επιδέχεται και ανάποδη ανάγνωση: η δέσμευση ότι η ΝΔ θα κάνει αντιπολίτευση στον εαυτό της, αφού δεν θα υπάρχει αντιπολίτευση, γίνεται πράξη πριν καν ανοίξουν οι κάλπες. Το κόμμα – για να το πούμε σε μια παλιά λαρισαϊκή αργκό – θα είναι εμ κυβέρνηση, εμ αντιπολίτευση. Μια θα ρίχνει μόνο του στον δρόμο του βάγια, μια θα αυτομαστιγώνεται με αυτά.
