Ο Πρωθυπουργός όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, εδώ και στο εξωτερικό, ρίχνει και έναν «δεκάρικο» λόγο υπέρ των προσφύγων, επαιρόμενος συνήθως για τη συμβολή της κυβέρνησής του στην αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και για τη συμπαράσταση που έτυχαν επί των ημερών του της Γης οι κολασμένοι.
Ωστόσο πολύ απέχουν οι λόγοι του από την αλήθεια.
Οσοι έχουν εμπειρίες, Ελληνες και ξένοι, από καταυλισμούς και κέντρα υποδοχής προσφύγων, έχουν να λένε ότι η κατάσταση στη Μόρια δεν συγκρίνεται με καμία άλλη.
Χαρακτηρίζουν τις συνθήκες άθλιες, σημειώνοντας ότι ο συγκεκριμένος καταυλισμός είναι χειρότερος και από εκείνον της Κένυας, τον μαζικότερο και μεγαλύτερο της Αφρικής.
Πρόσφατες μαρτυρίες διεθνών μέσων ενημέρωσης αλλά και όσα αποκόμισε «Το Βήμα της Κυριακής» από την πρόσφατη επίσκεψή του εκεί (ρεπορτάζ στις σελίδες Α18-21)
παραπέμπουν σε κολαστήριο ψυχών, σε μια ανθρώπινη χοάνη, σε μια σύγχρονη κουρελαρία, που προσβάλλει τον πολιτισμό μας και αφήνει τις χειρότερες των εντυπώσεων για τη χώρα και τις αρχές της.
Περίπου 8.500 άνθρωποι – ανάμεσά τους κοντά 3.000 παιδιά – διαφόρων εθνικοτήτων και θρησκειών, συνωστίζονται σε κοντέινερ χωρίς παράθυρα, κοιμούνται όπου βρουν, ακόμη και στο πάτωμα, εκμεταλλεύονται μέχρι και τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των πρόχειρων καταλυμάτων σκεπάζοντάς τον με πλαστικά ή τσίγκους και στρώνοντας ξύλινες παλέτες προκειμένου να μην κοιμούνται στο έδαφος.
Εκεί μαγειρεύουν, εκεί τρώνε, εκεί πλένονται και παραδίπλα ρέουν βοθρολύματα εκθέτοντας τους πάντες και τα πάντα σε λοιμώδη νοσήματα με απρόβλεπτες συνέπειες για την υγεία όλων μας.
Και όταν χρειάζεται να καταγραφούν, να πάνε στον γιατρό, να καταθέσουν αιτήσεις για το άσυλο ή απλώς για να παραλάβουν το προσφερόμενο – άθλιο κατά κοινή ομολογία – φαγητό, είναι αναγκασμένοι να στηθούν σε ατέλειωτες ουρές, όπου περισσεύουν οι εντάσεις, οι αντιπαραθέσεις και φορές οι συγκρούσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι περιγράφουν τη Μόρια σαν μια «τρύπα» και μιλούν για σκάνδαλο μοναδικό, καθώς δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς αυτή προέκυψε όταν έχουν προσφερθεί πόροι 1,6 δισ. ευρώ.
Εύλογα γεννώνται τα ερωτήματα πού και πώς ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα, ποιοι τα διαχειρίστηκαν και ποιοι παρέλαβαν, αποδίδοντας αυτό το έκτρωμα στην εγχώρια και διεθνή κοινότητα.
Μια λειτουργική επιχείρηση, που κοστολογεί και παραλαμβάνει ελέγχοντας υποτυπωδώς κτίσματα, αγαθά και υπηρεσίες, θα είχε αποδώσει απείρως καλύτερες δομές από τους άθλιους καταυλισμούς που δημιούργησαν οι υπουργοί της κυβέρνησής μας.
Και είναι προφανώς αυτά τα εύλογα ερωτήματα που προκάλεσαν τον εσπευσμένο έλεγχο των αρμοδίων ευρωπαϊκών αρχών. Oι οποίες και εμπειρίες έχουν και συγκρίσιμα στοιχεία διαθέτουν από ανάλογες δράσεις για να διαπιστώσουν αν και πόσο έχουν κατασπαταληθεί ή λεηλατηθεί χρήματα για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης.
Ο Πρωθυπουργός, ο υπουργός Αμυνας και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι κυβερνητικοί παράγοντες είναι πλέον υπόλογοι και ελεγχόμενοι για το όνειδος της Λέσβου και συνολικά του Βορείου Αιγαίου. Δεν τους απαλλάσσουν οι οργίλες διαμαρτυρίες τους, ούτε οι λόγοι ευσπλαχνίας και φιλοξενίας που κατά καιρούς εκπέμπουν.
Η «τρύπα» της Μόριας είναι αδιάψευστη, καταδιώκει και θα καταδιώκει για καιρό τους υπευθύνους.
