ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ της γοητείας στον αθλητικό συναγωνισμό (για τους πιο αυστηρούς ανταγωνισμό και τους αθεράπευτα ρομαντικούς ευγενή άμιλλα) αποτελείται από την ανατροπή, δηλαδή την ήττα τού κατά τεκμήριο ισχυρού, και τη σκληρή ετυμηγορία του τελευταίου δευτερολέπτου είτε πρόκειται για γκολ, καλάθι, κάρφωμα κ.λπ. είτε πρόκειται για τερματισμό «επάνω στο νήμα». Ενα πρόσφατο και λίαν διδακτικό δείγμα είχαμε στον αγώνα καλαθοσφαίρισης μεταξύ του προεξάρχοντος Ολυμπιακού και της φιλόδοξης Κύμης.
ΦΥΣΙΚΑ σε τέτοιες περιπτώσεις συνυπάρχουν η ανακούφιση των μεν και η πικρία των δε, ωστόσο σε κάθε αθλητική αναμέτρηση υπάρχουν και άλλα στοιχεία που συναρπάζουν και γοητεύουν τον θεατή. Και όλα αυτά χωρούν, μια χαρά, σε μια φαρμακευτική λέξη «αδρεναλίνη», στα ύψη (κατά κόρον χρησιμοποιούμενη φράση στις περιγραφές). Το γεγονός αυτό δεν αφορά τις αναμετρήσεις κορυφής αλλά όλο το πλάτος και βάθος των αγωνιστικών αναμετρήσεων, μόνο που υπάρχει αυτή η κλιμάκωση προβολής στα Μέσα Ενημέρωσης. Αναμφίβολα το συμβάν στην Κύμη, με το ωραίο μπαλκόνι της στο Αιγαίο, συμβαίνει και στις κατώτερες κατηγορίες. Και σε όλα ανεξαιρέτως τα αθλήματα και αγωνίσματα.
Ο ΧΡΟΝΟΣ που συμβαίνει, αλλά και στις ανάλογες περιπτώσεις αποτρέπεται η ανατροπή προγνωστικών, είναι το κυρίαρχο στοιχείο (και φυσικά οι επιπτώσεις είναι γνωστές και στον κόσμο του στοιχήματος…). Δεν υπάρχει θεατής αθλητικών γεγονότων που να μη γεύεται όλα αυτά τα απρόοπτα. Η μπάλα εξοστρακίζεται στο δοκάρι (άλλος παραγωγός λαχτάρας αυτό το Π της εστίας). Επίσης στο Βόλεϊ η μπάλα παίζει με τον φιλέ και πέφτει στην τυχερή πλευρά. Στον Στίβο η χρήση της τεχνολογίας δίνει τις απαντήσεις – σε κλάσματα δευτερολέπτου – με το αδέκαστο «φώτο φίνις». Μια «χεριά» στο Κολύμπι δημιουργεί χαρές και απογοητεύσεις (η περίπτωση του πρωτοκολυμβητή μεγάλων αποστάσεων Σπύρου Γιαννιώτη που του στέρησε το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο πώς να ξεχασθεί;).
ΑΥΤΟ που είναι η ωστήρια δύναμη στην ιστορική καταγραφή του γεγονότος αφορά πότε συμβαίνει και κατ’ επέκταση το πώς. Ο σπουδαίος λογοτέχνης και μέγας θαυμαστής του ποδοσφαίρου Αλμπέρ Καμύ έγραψε ότι η κορυφή της συγκίνησης του ήταν όχι όταν επιτυγχάνεται γκολ αλλά όταν χάνεται (και βέβαια στη λήξη του χρόνου). Αυτά και άλλα πολλά εξηγούν την γοητεία της αθλητικής αναμέτρησης τόσο στα ομαδικά όσο και στα ατομικά αγωνίσματα. Η συμπεριφορά π.χ. του πήχη στο ύψος και στο επί κοντώ εκπέμπουν κύματα γοητείας όσο και προσγείωσης στην Ενόργανη Γυμναστική. Ο καθένας μας ανάλογα με τις προτιμήσεις του ως προς το άθλημα-θέαμα έχει πολλά να θυμηθεί με χαρά και άλλοτε με πικρία.
