Γράφω αυτό το σύντομο κείμενο έχοντας στη σκέψη μου ότι ίσως να το διαβάζετε με τις κάλπες των εκλογών του ΠαΣοΚ ανοιχτές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Ολοι όσοι παρακολουθούν, εμπλέκονται ή συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία, έχουν καταλάβει καλά ότι ο Κώστας Σημίτης είχε δίκιο όταν στην επέτειο των 50 ετών από την ίδρυση του ΠαΣοΚ είπε ότι το Κίνημα έχει μια ευκαιρία και οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες. Να δούμε όμως με όρους πραγματικούς, ακόμη και αριθμητικούς, γιατί η συγκυρία πραγματικά συνιστά ευκαιρία. Η ΝΔ μετά τη νίκη της στις εθνικές εκλογές βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία πέφτοντας από το 41% στο 28% στις ευρωεκλογές, πάνω από το οποίο δεν έχει καταφέρει έκτοτε να κινηθεί σε καμία δημοσκόπηση, άρα παραμένει εκτός περιβάλλοντος αυτοδυναμίας.
Τα ποιοτικά στοιχεία δε για τις επιδόσεις της μόνο ενθαρρυντικά δεν είναι για πιθανή ανάκαμψή της. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη, έπειτα από πολλά χρόνια κατατάσσεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις στην πέμπτη θέση με ποσοστά που δεν ξεπερνούν το 9%. Αυτό σημαίνει ότι το ΠαΣοΚ έχει πλέον ξεκάθαρα χώρο να αποτελέσει τον αντίπαλο πόλο της ΝΔ.
Αυτό σημαίνει ότι τα σημαινόμενα αυτής της κάλπης ξεπερνούν κατά πολύ τα στενά όρια ενός κόμματος και αφορούν σημαντικά το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Ποια στρατηγική θα επιλέξει ο νέος πρόεδρος είναι δικό του θέμα, όμως θα κριθεί για τις επιλογές του και για τα αποτελέσματα που θα φέρει, καθώς πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Σίγουρα θα ήταν χρήσιμο να ακούσει το μήνυμα της κάλπης που κατά την άποψή μου ήταν καθαρό.
Οι φίλοι και τα μέλη ζήτησαν το κόμμα να σταματήσει να είναι κόμμα και να ξαναγίνει παράταξη με λογική συμπεριληπτική και ευρεία. Τα ποσοστά που έδωσαν στον πρώτο γύρο στους τέσσερις υποψηφίους (Ανδρουλάκη, Δούκα, Γερουλάνο, Διαμαντοπούλου) δεν ήταν ποσοστά χαοτικά μακριά το ένα από το άλλο, παρότι στην πραγματικότητα αναμετρήθηκαν τέσσερα ΠαΣοΚ. Οι φίλοι και τα μέλη έδειξαν ότι θέλουν και το παραδοσιακό ΠαΣοΚ και το αριστερόστροφο και το αστικό και το κεντρογενές μεταρρυθμιστικό.
Αρα ο επόμενος πρόεδρος, αν είναι ευφυής, θα πρέπει να εφεύρει ένα σχήμα «συλλογικής ηγεσίας», ας το πω με μια υπερβολή, λειτουργώντας συμπεριληπτικά και ως προς τα πρόσωπα και ως προς τις ιδέες που εκπροσωπούν και τα κοινά που εκφράζουν πολιτικά. Με αυτούς τους όρους το ΠαΣοΚ θα αποκτήσει αρχηγό και η χώρα τη δημοκρατική παράταξη που της αξίζει με σοβαρές προτάσεις, προκειμένου να προσφέρει στέρεη, ρεαλιστική, προοδευτική, εφαρμόσιμη εναλλακτική στους πολίτες ώστε να αντιληφθούν χωρίς φόβο ότι η επιλογή της ΝΔ δεν είναι μονόδρομος.
