Σε μια συνάντηση που έτυχε να έχω με κάποιον άνθρωπο από τον χώρο της πληροφορικής μού είπε εντελώς τυχαία επάνω στη συζήτηση ότι προμηθεύεται πλέον τα πάντα μέσω του Διαδικτύου. Από τα πράγματα του σουπερμάρκετ μέχρι τα πουκάμισα και τις γραβάτες του. Χωρίς να δείξει ότι τον ενοχλεί που κάποια από τα στοιχεία του είναι στη διάθεση διαφόρων.
Και μου έδωσε έτσι την αφορμή να του διηγηθώ πως εγώ, αν και δεν παίρνω τίποτε χωρίς να το έχω αγγίξει με τα χέρια μου, παρ’ όλα αυτά απροσδόκητα ταλαιπωρούμαι εδώ και δύο μήνες και για κάτι που ούτε καν το αγόρασα. Ετυχε απλώς να ψάξω σε μερικά ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία αν υπάρχουν ακόμη κάποια βιβλία εκλαϊκευμένης επιστήμης που είχαν εκδοθεί κάπως παλαιότερα. Από τότε με κυνηγούν σε κάθε οθόνη που ανοίγω μια σειρά από βιβλία, άσχετα πάντως με τα ενδιαφέροντά μου. Δεν έχω προσέξει αν είναι πάντα τα ίδια εκτός από ένα που είναι πάντα εκεί μπροστά στα μάτια μου και έχει και έναν τίτλο που δεν γίνεται να ξεχάσεις. «Ο κ..ος της Αννας». Εννοείται ότι δεν θα το αγοράσω ποτέ, έστω και αν διαβάσω πως πρόκειται για αριστούργημα, εξαιτίας της επιμονής του αψυχολόγητου λογισμικού απέναντί μου, που τελικά μάλλον κάνει κακό στους εντολείς του έτσι όπως δουλεύει.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
