Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών δεν είναι πρόσκαιρο πολιτικό στιγμιότυπο. Τα κόμματα υπό το βάρος του ψηφοθηρικού άγχους θα διευρύνουν το χάσμα εκπροσώπησης, αν συνεχίσουν να αυτοαναφέρονται και να αυτομυθιστορούνται. Ο υφέρπων αντικοινοβουλευτισμός οδηγεί σε ολέθριο εθνικό κενό, αν διολισθήσουμε σε επικοινωνιακούς παραδρόμους μεθοδεύοντας προκατασκευασμένες «λύσεις» για την επόμενη ημέρα.
Χρέος είναι να αφοσιωθούμε στην ουσία της πολιτικής ξανακερδίζοντας όχι απλώς τις εντυπώσεις, αλλά την ψυχή των πολιτών. Η καταγεγραμμένη αποστασιοποίηση, ως πολιτική αποδοκιμασία, αποτελεί και οιονεί αφετηρία για πολιτικές ανακατατάξεις. Κατά τούτο η συγκυρία για το ΠαΣοΚ μπορεί να αποδειχθεί ευνοϊκή. Αλλωστε στόχος δεν είναι η αλλαγή βάρδιας στην ηγεσία, αλλά κυβέρνησης στη χώρα, όχι απλώς με νέο διαχειριστή, αλλά με διαφορετικό περιεχόμενο. Οι κομματικές λειτουργίες αποτελούν και πρόπλασμα της κοινωνίας που επαγγέλλεσαι. Οι διαδικασίες στο ΠαΣοΚ άνοιξαν με λάθος τρόπο, είθε να εξελιχθούν και να ολοκληρωθούν με τον σωστό. Αυτό αποτελεί και κριτήριο για την ικανότητα των υποψηφίων να ηγηθούν του Κινήματός μας.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: Βιότοπος των κομμάτων είναι η υπεράσπιση της αυτονομίας της Πολιτικής και η περιφρούρηση του Κοινοβουλευτισμού από στρεβλώσεις στην έκφραση των πολιτών. Η αυξανόμενη συγκέντρωση οικονομικής δύναμης και η ελεγχόμενη ροή πληροφόρησης ωθούν την πολιτική σε απώλεια της κύριας αρετής της που είναι ο δημόσιος χαρακτήρας της… Η προϊούσα «ιδιωτικοποίηση» της πολιτικής αντιστρέφεται με την επανακατάκτηση του ζωτικού της χώρου. Μέσω δηλαδή της αξιόπιστης σχέσης τους με τους πολίτες.
ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ: Δεν αρκούν λοιπόν αποσπασματικές προτάσεις και ευκαιριακός λόγος, αλλά πρωτοβουλίες επί της ουσίας. Επείγει το σχέδιο για την Ελλάδα της Παραγωγής, της Εργασίας, της Συνοχής, των Δημόσιων Αγαθών και της Δημοκρατίας, όπου το ένα προϋποθέτει το άλλο, αλλά συγχρόνως το αναπαράγει διευρύνοντας και ενδυναμώνοντας έναν κύκλο συνεχούς προόδου και ισχύος για τη χώρα..
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ: Η υπέρβαση μιας στείρας δοξολογικής αναμάσησης πεπραγμένων δεν σημαίνει πως η πολιτική εξελίσσεται σε κενό ιστορικής συνείδησης. Το θετικό κεκτημένο της χώρας οφείλεται κυρίως στο ΠαΣοΚ. Ισοδυναμεί με πολιτικό αφοπλισμό η αγνόηση της συστηματικής ενοχοποίησής του που επιχειρείται για προφανείς λόγους. Το ΠαΣοΚ του μέλλοντος προκύπτει όχι με το να διαγράφει το παρελθόν του, αλλά να διδάσκεται από αυτό.
ΣΑΦΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ: Το ΠαΣοΚ ανήκει στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Ως κόμμα της πλειοψηφικής Κεντροαριστεράς οφείλει να αναδείξει τις συγκλίσεις, αλλά και τους διαχωρισμούς του. Ο αποχρωματισμός της πολιτικής οδηγεί στην κατάργησή της. Η απολύτως διακριτή οριοθέτηση προς τη Συντήρηση, αποτελεί όρο για την εγκαθίδρυση του ΠαΣοΚ ως κεντρικού πρωταγωνιστή και την αποδοχή του ως τέτοιου. Η σαφής και έγκαιρη δέσμευση των υποψηφίων ως προς αυτό ανοίγει την αυλαία φωτίζοντας τους πολίτες και ακυρώνει διευθετήσεις ερήμην τους.
ΕΓΚΥΡΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ: Ξεπεράσαμε τις μάχες πολιτικής και μηχανισμών εντός των συνεδριακών τειχών. Ηρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο του κόμματος ανοχύρωτης πόλης. Το εκλογικό σώμα δεν μπορεί να είναι ούτε πολιτικός σταθμός του παρελθόντος ούτε πολιτικό πανδοχείο για περαστικούς. Ο κατάλογος οφείλει να αποτυπώνει μια υπαρκτή σχέση εμπιστοσύνης και όχι μια πειρατική χειραγώγηση.
Η ΜΟΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: Η επικράτηση της εικονοληπτικής έναντι της ιδεοληπτικής ανάγνωσης της πραγματικότητας αιχμαλώτισε κόμματα και πολιτικούς. Τους μετέτρεψε σε ανεμόμυλους με στροφές άλλοτε αριστερά και άλλοτε δεξιά για προσεταιρισμό της εκάστοτε μόδας. Η ηγεσία του ΠαΣοΚ αντί να αναζητεί σημαία ευκαιρίας για να ξανα-αυτοσυστηθεί, ας επιλέξει με σταθερή πυξίδα τις αξίες και τις ανάγκες των πολιτών και της χώρας να κάνει μόδα την πολιτική και τις αριστερές ιδέες. Το καθημερινό βίωμα είναι «πολιτική μόδα» διαχρονική!
Το ΠαΣοΚ θα δοκιμαστεί για το αν το μήνυμά του είναι εθνικής εμβέλειας ή μουσική δωματίου. Αντιλήψεις ιδιοκτησιακής εσωστρέφειας, αδιαφανών συμμαχιών, πολιτικής εκποίησης και ιστορικής αλλοίωσης μπορεί να μας αναδείξουν σε μοιραίους μιας συγκυρίας γεμάτης προκλήσεις. Ωρα για πράξεις στο ύψος της προσδοκίας!
Ο κ. Δημήτρης Ρέππας είναι πρώην υπουργός.
