Εχει και μία χαριτωμένη διάσταση η επιστολική ψήφος. Θα χρησιμοποιούνται δύο φάκελοι. Το ψηφοδέλτιο θα βρίσκεται στον μικρό φάκελο, ο οποίος, εν συνεχεία, θα τοποθετείται στον μεγαλύτερο προς αποστολή. Αν είσαι απόδημος, μέχρι και που μπαίνεις στον πειρασμό να τοποθετήσεις και κάτι ακόμα. Μία σελίδα από τοπική εφημερίδα, ένα φύλλο από ντολμαδάκια ή ένα πολυσέλιδο γράμμα προς την πατρίδα. Ενδεχομένως και κανένα δολάριο, αμερικανικό, αυστραλέζικο ή καναδέζικο – δεν έχει σημασία. Θα δούμε πώς θα λειτουργήσει στις ευρωεκλογές που θα γίνουν σε μία εθνική περιφέρεια για να κάνετε like στο αγαπημένο σας celebrity.
Και, πράγματι, οι συμπατριώτες μας από την ακμάζουσα κοινότητα του Μπουένος Αϊρες θα τοποθετηθούν επί των προτάσεων για την αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού στην Ευρώπη. Και γιατί όχι; Το κάνει ο Γάλλος από την Πολυνησία, ας τον ακολουθήσει και ο πατριώτης από την Καμπέρα.
Το ερώτημα είναι πόσοι θα ψηφίσουν. Διότι αν προσέλθουν πολλοί στην κάλπη διά αλληλογραφίας, ας πούμε κανένα εκατομμύριο, τότε αλλάζουν πλήρως οι συνθήκες του πολιτικού παιχνιδιού υπέρ ΝΔ και, δευτερευόντως, υπέρ του ΠαΣοΚ. Και ναι, θα δούμε τον Στέφανο Κασσελάκη με φλοράλ πουκάμισο και βερμούδα να απευθύνεται σε συγκέντρωση στο αγαπημένο του, τιμημένο από αγώνες, Μαϊάμι. Με περιοδεία Κουτσούμπα σε βελγικές στοές και γερμανικές φάμπρικες. Ονειρο.
Υπάρχει ανάμεσά μας κανείς που ασχολείται ακόμα, στα σοβαρά, με τον ΣΥΡΙΖΑ; Καμία αντίρρηση, ήταν ένα σίριαλ που ξεκίνησε συναρπαστικά, όμως τώρα είναι σαν το «Τόλμη και Γοητεία» στη δέκατη σεζόν του. Και λίγο ως πολύ πρόκειται για το δράμα ενός μικρόκοσμου που, μέρα με τη μέρα, απασχολεί όλο και λιγότερους.
Βλέπεις, ας πούμε, τον Τζανακόπουλο να μιλάει για την προοπτική της σύγχρονης Αριστεράς, πιστής στα προτάγματα του παλιού ΣΥΡΙΖΑ και αντανακλαστικά αλλάζεις κανάλι. Και ο Κασσελάκης, που μέχρι πρόσφατα σε κρατούσε στον καναπέ αγκαλιά με τα ποπ κορν, έριξε την τηλεθέασή του στο ύψος των δημοσκοπικών ευρημάτων για το κόμμα του. Πάει τελείωσε, αυτό ήταν. Εδώ ο κόσμος δεν ασχολείται πλέον με τον πόλεμο στην Ουκρανία και έβαλε στην καθημερινότητά του τη σφαγή στη Γάζα, θα κάτσει τώρα να παρακολουθήσει το ριάλιτι του ΣΥΡΙΖΑ;
Συνεδρίασε η Κοινοβουλευτική Ομάδα και το ενδιαφέρον προσανατολίστηκε στην εμφάνιση του Τσίπρα που πρέπει να είχε προβάρει στον καθρέφτη την έκφραση του προσώπου του. Βλέμμα προσηλωμένο στην ευθεία μπροστά του, χείλη εντελώς ίσια, το ιδανικό poker face. Οπως πρέπει πλέον να είναι οι βουλευτές του Στέφανου Κασσελάκη. Α, είναι και οι ένδεκα.
Ας βρουν τουλάχιστον έναν ευφάνταστο, πιασάρικο τίτλο. «Η μεγάλη απόδραση των 11». Καλός είναι. Επαιζε και ο Πελέ. Περιμένουμε να δούμε τον Χαρίτση σε ρόλο πολιτικού αρχηγού στη Βουλή. Αυτό στα αλήθεια θα έχει ενδιαφέρον.
Η κυβέρνηση θα φέρει τον γάμο ομοφύλων το 2024, αλλά μέχρι τότε το Μαξίμου ζητεί από όλους να αλλάζουν κουβέντα όταν το θέμα έρχεται στη συζήτηση. Προφανώς θέλει να διαβουλευτεί με τους μητροπολίτες. Τέλος πάντων, θα μας πει σχετικά ο Βορίδης, ως ο πλέον αρμόδιος με πλήρη έλεγχο των πρωτοβουλιών.
Επίσης η κυβέρνηση μας λέει, διά του Γιώργου Φλωρίδη, ότι οι σοβαρές ποινές θα εκτίονται, έστω και για ένα τμήμα τους. Απλώς δεν μας εξηγεί και πού θα εκτίονται. Διότι οι φυλακές είναι γεμάτες. Εκτός και αν φτιάξουν καινούργιες. Τότε το συζητάμε. Αυτή τη στιγμή το νομοσχέδιο είναι κενό γράμμα. Ανεφάρμοστο. Ας μη δουλευόμαστε μεταξύ μας.
Κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο αντιλαμβάνεσαι ότι ο Δεκέμβριος σου κάνει πλάκα. Στολίζεις δέντρο με ανοιχτά παράθυρα. Βλέπεις εκείνη τη βερμούδα, ξεχασμένη από το καλοκαίρι σε μια κρεμάστρα και δεν σου πάει να τη μαζέψεις. Ομως να, έχουν ήδη αρχίσει οι απολογισμοί της χρονιάς που φεύγει. Τα γεγονότα, οι τάσεις, οι απώλειες.
Το μποτιλιάρισμα φουσκώνει σαν βραστό νερό που βγαίνει έξω από την κατσαρόλα. Η πόλη, ο κόσμος όλος, ετοιμάζεται για τις γιορτές. Και μένεις να απορείς. Πότε ήρθαν πάλι Χριστούγεννα; Είναι ο χρόνος που τρέχει πιο γρήγορα ή στένεψαν οι μέρες και φεύγουν χωρίς να το καταλάβεις; Πες μου την ηλικία σου και θα σου πω τι συμβαίνει.
