Μέγας σάλος προκλήθηκε από την απόφαση της υπουργού Πολιτισμού κυρίας Μενδώνη για την υποχρεωτική μετάδοση ελληνικής μουσικής σε ορισμένους χώρους. Απειλείται έτσι το μονοπώλιο της αγγλοαμερικανικής μουσικής, που έχει επικρατήσει παγκοσμίως και τείνει να εξαφανίσει κάθε άλλη ελαφρά μουσική. Αν εξαιρέσει κανείς κάποια καψουροτράγουδα, το καλό ελληνικό τραγούδι που το είχαν αναδείξει σε υψηλή τέχνη και υπέροχο ακρόαμα ο Χατζιδάκις, ο Θεοδωράκης, ο Ξαρχάκος, ο Μούτσης και πολλοί άλλοι έχει σχεδόν εξοβελιστεί από τον αγγλοαμερικανικό μουσικό εισβολέα.

Παρά τη θορυβώδη μονοτονία του, όπου το τραγούδι έχει υποκατασταθεί συνήθως από ουρλιαχτά και στριγκλιές, που εκτοπίζουν ακόμα και τις ποιοτικές εξαιρέσεις, έχει επικρατήσει παγκοσμίως, εκτοπίζοντας κάθε άλλη μουσική εκδοχή, όπως τα ιταλικά και τα γαλλικά τραγούδια ή την υπέροχη λατινοαμερικάνικη μουσική συνεισφορά.

Πώς επεβλήθη αυτό το τελικά μονότονο είδος τραγουδιού υπό τους ήχους του οποίου λικνίζουν τους γλουτούς τους νέοι και νέες ανά την υφήλιο σ’ ένα είδος άναρχου χορού, επειδή έτσι υπαγορεύει η μόδα; Γιατί περί μόδας πρόκειται, που επεβλήθη από τους Αγγλοαμερικανούς χάρη και στην παγκόσμια κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας. Οπως ακριβώς επιβλήθηκαν και τα γυναικεία παπούτσια με τακούνι-στιλέτο, από τα οποία ταλαιπωρείται τα τελευταία χρόνια ο γυναικείος πληθυσμός του πλανήτη. Μόδα επέβαλε τα τακούνια-στιλέτο, μόδα επιβάλλει τελευταία στις γυναίκες τα μακριά μαλλιά, που σκεπάζουν ενίοτε εξ ολοκλήρου το ένα μάτι και υποχρεώνουν σε συνεχείς προσπάθειες απομακρύνσεώς τους.

Ενδειξη του πώς επεβλήθη η αγγλοαμερικανική ελαφρά μουσική συνιστά το εξής γεγονός: αναμένοντας κάποτε την καθυστερούσα αναχώρηση αεροπλάνου της Ολυμπιακής δοκιμαζόταν η ακοή μας από το μονότονο στρίγκλισμα ενός τενόρου σαξόφωνου που εκπεμπόταν από τα μεγάφωνα του αεροσκάφους.

Εκνευρισμένος από την ακουστική ταλαιπωρία μου παρακάλεσα την αεροσυνοδό να μας απαλλάξει από αυτήν. «Δεν μπορώ, κύριε Μαρίνο» μου είπε. «Γιατί η ενοικίαση του αεροσκάφους Boeing έγινε με ταυτόχρονη υποχρέωση να μεταδίδουμε αυτή τη μουσική, είτε μας αρέσει είτε όχι». Ενοικίαση αεροπλάνου μετά μουσικής. Μία από τις πολλές μεθόδους επιβολής της αγγλοαμερικανικής μουσικής, η συνηθέστερη από τις οποίες ήταν και είναι η εξαγορά των μουσικών παραγωγών μέσω των οποίων διαδίδεται και επιβάλλεται η μουσική μόδα.

Ας σημειωθεί μάλιστα ότι δύο ημέρες μετά τη δημοσίευση σχετικού άρθρου μου στο «Βήμα» με επισκέφθηκε στο γραφείο μου δικηγόρος εκπροσωπών κάποια μουσική εταιρεία υπονοώντας ότι θα μου γίνει μήνυση αν δεν ανακαλέσω. Ζήτησα γραπτή διάψευση προκειμένου να ανακαλέσω, η οποία όμως δεν υπήρξε ποτέ. Την αγγλοαμερικανική μουσική επικυριαρχία επιβεβαίωσε μια ακόμα σχετική εμπειρία μου. Σ’ ένα ταξίδι μου στις Φιλιππίνες διαπίστωσα με αγανάκτηση ότι σ’ όλους τους δημόσιους χώρους του ξενοδοχείου μου κυριαρχούσε αγγλοαμερικανική μουσική. Ρώτησα έναν καμαριέρη γιατί δεν μεταδίδουν φιλιππινέζικα τραγούδια αντί αγγλοαμερικανικών. Μου απάντησε ότι «έτσι μας υποχρεώνουν», χωρίς να μπορεί να διευκρινίσει ποιοι τους υποχρεώνουν. «Πάντως», μου είπε, «μπορείτε μετά τα μεσάνυχτα να ακούσετε φιλιππινέζικα τραγούδια», τα οποία πράγματι ήταν υπέροχα, καθώς είναι επηρεασμένα από την πολυετή ισπανική κατοχή της χώρας.

Θα μπορέσει η κυρία Μενδώνη να προκαλέσει ρήγμα στην αγγλοαμερικανική μουσική δικτατορία; Πολύ αμφιβάλλω.