Σε κάθε περίπτωση κοινωνικής αναταραχής και έντονων αντιπαραθέσεων οι ψυχραιμότεροι συνιστούν λύση των διαφορών με διάλογο. Πολύ λογικά, αφού αυτό συνιστά τη μόνη διέξοδο στη δημοκρατία. Το ερώτημα όμως είναι τι συνιστά διάλογο. Ο κοινός νους απαντά ότι η κάθε πλευρά εκθέτει τα επιχειρήματά της και η μία πείθει την άλλη και πάντα καλοπίστως και με αμοιβαίες υποχωρήσεις προσπαθούν να συναντηθούν κάπου στη μέση.
Δυστυχώς, εδώ στην Ελλάδα διάλογος έχει καταντήσει να σημαίνει δύο μονολόγους μεταξύ κωφών. Μάλιστα, προτού αρχίσει, συχνά η μία ή καμιά φορά και οι δύο πλευρές δηλώνουν ότι οι θέσεις τους είναι αδιαπραγμάτευτες. Οπότε φυσικό είναι να μην υπάρχει περιθώριο αμοιβαίων υποχωρήσεων και επομένως συνεννόησης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
