Μέσα σε ένα κλίμα γενικότερης αδιαφορίας εορτάζεται την ερχόμενη Τρίτη η «Ημέρα της Ευρώπης». Ηταν στις 9 Μαΐου 1950 που ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν, με την ιστορική ομώνυμη διακήρυξή του, έκανε το πρώτο βήμα για τη δημιουργία αργότερα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καλώντας τη Γερμανία, τη Γαλλία και άλλες χώρες να ενώσουν την παραγωγή στον άνθρακα και στον χάλυβα ως «πρώτο θεμέλιο μιας ευρωπαϊκής ομοσπονδίας», καθώς «η συμβολή που μπορεί να έχει μια οργανωμένη και ζωντανή Ευρώπη στον πολιτισμό είναι απαραίτητη για τη διατήρηση ειρηνικών σχέσεων».
Δεκατρία χρόνια αργότερα στο Μέγαρο των Ηλυσίων ο στρατηγός Ντε Γκωλ και ο καγκελάριος Αντενάουερ υπέγραφαν μια συνθήκη που έθετε οριστικό τέρμα στην εχθρότητα του παρελθόντος μεταξύ των δύο χωρών. Η συνθήκη αυτή αποτέλεσε άλλωστε την απαρχή του περιώνυμου «γαλλογερμανικού άξονα», της ατμομηχανής δηλαδή της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Και είναι ακριβώς αυτός ο άξονας που ουσιαστικά έχει σταματήσει να λειτουργεί, ιδιαίτερα από τη στιγμή που εκδηλώθηκε η ουκρανική κρίση, που έφερε τα πάνω κάτω στο διεθνές σκηνικό, τινάζοντας στον αέρα τις βεβαιότητες και τις ισορροπίες ισχύος της μεταπολεμικής εποχής, φρενάροντας παράλληλα και τη γενικότερη την ευρωπαϊκή πορεία προς τα εμπρός.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
