Στη Νέα Δημοκρατία που διαθέτουν επάρκεια γονιδίων εξουσίας κατάλαβαν εγκαίρως την παγίδα που τους έστηνε ο Αλέξης Τσίπρας με το Μακεδονικό. Ακολουθώντας κανόνες συνωμοτικούς, αιφνιδίασε μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση θέτοντάς τες ενώπιον τετελεσμένων και μετέτρεψε μια υπόθεση εθνική σε πολυεργαλείο εσωτερικής πολιτικής. Η Νέα Δημοκρατία, ακόμα κι αν πίστευε απολύτως την προτεινόμενη λύση, δεν είχε άλλον δρόμο από το να διαφωνήσει, Αλλιώς το πιο πιθανό είναι ότι θα αποχαιρετούσε κάθε πιθανότητα να αναλάβει τη διακυβέρνηση του τόπου, καθώς θα είχε σημαντικές απώλειες από τα δεξιά της. Αυτός ήταν άλλωστε ένας από τους στόχους του Πρωθυπουργού. Θυσίασε λοιπόν ολίγο από το ευρωπαϊκό της προφίλ και την αξιοπιστία της για να παραμείνει στο παιχνίδι της εξουσίας. Ουδείς αναμάρτητος.
Με τη συμφωνία των Πρεσπών ο κ. Τσίπρας απέκτησε επιτέλους το πολυπόθυτο διαβατήριο για να μπει στα μεγάλα σαλόνια των πολιτικών της Δύσης. Η σφοδρή επιθυμία των ΗΠΑ και της Γερμανίας να εντάξουν τα Σκόπια σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ενωση, για λόγους γεωπολιτικούς και οικονομικών τους συμφερόντων, ικανοποιείται από έναν πρώην ριζοσπάστη αριστερό.
Ποιος θα το έλεγε, όχι πριν από τέσσερα χρόνια αλλά πέρυσι, και δεν θα τον πέρναγαν για τρελό… Ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι είναι δεξιοτέχνης στην εκμετάλλευση της συγκυρίας. Με τη συμφωνία ξεφορτώθηκε επίσης τον Καμμένο, αποτελείωσε το Ποτάμι, πιέζει αφόρητα το πρώην ΠαΣοΚ, ενώ ετοιμάζεται για τη μεταμόρφωσή του σε κόμμα της προοδευτικής σοσιαλδημοκρατίας. Στην ισχνή παλιά του βάση, στο κόμμα, δίνει την εξουσία που κανείς τους δεν μπορούσε να ονειρευτεί και με κανέναν άλλο δεν μπορούσε να αποκτήσει, και αυτό είναι τόσο πολύ, ώστε ευχαρίστως καταπίνουν όλες τις μεταμορφώσεις, όλες τις παραχωρήσεις, όλες τις υποχωρήσεις.
Από την αξεπέραστη κωλοτούμπα του 2015 έως τη στρατολόγηση των γυρολόγων προθύμων και τα χαϊδολογήματα με τον Τραμπ και τη Μέρκελ, τους – κανονικά – προαιώνιους εχθρούς της Αριστεράς. Και δεν τέλειωσε ακόμη. Εκτός από τις Πρέσπες, περιμένουμε κινήσεις εντυπωσιακές και στο πεδίο της οικονομίας και στο εσωκομματικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιχειρήσει να ανατρέψει ακραία στοιχεία της φυσιογνωμίας του. Να κάνει βηματάκια προς τα «δεξιά» του, προς την κανονικότητα. Αυτό είναι το νέο αφήγημα. Να αρνηθεί τον εαυτό του! Να μετατρέψει τις εκλογές σε ντέρμπι από περίπατο της Νέας Δημοκρατίας, να ακυρώσει πιθανόν την αυτοδυναμία της, να καθιερωθεί ως ο ένας εκ των δύο πόλων του νέου δικομματισμού. Αυτά σχεδιάζονται στα υπόγεια και στα ισόγεια του Μαξίμου.
Η οικονομία βεβαίως θα κρίνει τον νικητή των εκλογών, οι δημοσκοπήσεις τον υποδεικνύουν, αλλά το θυμικό των Ελλήνων είναι πιθανόν να δημιουργήσει εκπλήξεις όσον αφορά το μετεκλογικό πολιτικό τοπίο.
